Boraszyce Wielkie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boraszyce Wielkie
wieś
Ilustracja
Fragment wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

wołowski

Gmina

Wińsko

Wysokość

105 m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

97[2]

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

56-160[3]

Tablice rejestracyjne

DWL

SIMC

0882514

Położenie na mapie gminy Wińsko
Mapa konturowa gminy Wińsko, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Boraszyce Wielkie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Boraszyce Wielkie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Boraszyce Wielkie”
Położenie na mapie powiatu wołowskiego
Mapa konturowa powiatu wołowskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Boraszyce Wielkie”
Ziemia51°27′34″N 16°32′49″E/51,459444 16,546944[1]

Boraszyce Wielkiewieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wińsko.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Wieś wymieniona została w staropolskiej, zlatynizowanej formie Upanica w łacińskim dokumencie wydanym w 1202 roku we Wrocławiu przez kancelarię biskupa wrocławskiego Cypriana[4]. W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Pantow[5][6]. W języku niemieckim miejscowość nazywała się Gross Pantken.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Wieś według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczy 97 mieszkańców[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 8161
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 81 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Grünhagen 1866 ↓, s. 60.
  5. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  6. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]