Borek (powiat głogowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borek
wieś
Ilustracja
Pałac w Borku
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

głogowski

Gmina

Głogów

Liczba ludności (III 2011)

349[2]

Strefa numeracyjna

76

Kod pocztowy

67-210[3]

Tablice rejestracyjne

DGL

SIMC

0363790

Położenie na mapie gminy wiejskiej Głogów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Głogów, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Borek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Borek”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Borek”
Położenie na mapie powiatu głogowskiego
Mapa konturowa powiatu głogowskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Borek”
Ziemia51°38′50″N 16°09′59″E/51,647222 16,166389[1]

Borek (niem. Borkau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie głogowskim, w gminie Głogów.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa legnickiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka pochodzi z 1766 roku i dotyczy przejęcia majątku przez hrabinę Constantine von Kayserling. Następnym właścicielem wsi był Królewski Radca Urzędowy Lucas. Po jego śmierci, w 1820 roku, Borek przeszedł w posiadanie posła pruskiego Augusta von Libermana. W 1850 roku majątek kupił von Lehfeldt, którego rodzina utrzymała go do końca II wojny światowej.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[4]:

Zespół pałacowy[edytuj | edytuj kod]

  • zespół pałacowy (nr 14), z XIX w.:
    • pałac powstał na przełomie XVII/XVIII wieku. W latach 20. XIX wieku a dokładnie w 1826 r., został przebudowany. Po roku 1880 Lehfeldtowie przebudowali pałac w stylu pruskiego eklektyzmu klasycystycznego i dobudowali jedną kondygnację. Na początku XIX wieku postawiono potężny gazon z fontanną, który obiegała prowadząca na podjazd droga.
    • park, z XIX w. W przypałacowy park wkomponowano rosnące wcześniej leśne drzewa: dęby, kasztanowce, klony, lipy, sosny, świerki, oraz dosadzone na przełomie wieków XIX i XX robinie akacjowe. W północno-wschodniej części parku powstał wydłużony staw.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 8225
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 81 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 17. [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Górniak Marek Robert: Pałac i dworski park, Gazeta Lubuska 44(1996) nr 201, s. 3