Borek (powiat krapkowicki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borek
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

krapkowicki

Gmina

Krapkowice

Liczba ludności (2019)

106

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

47-300[2]

Tablice rejestracyjne

OKR

SIMC

0497377

Położenie na mapie gminy Krapkowice
Mapa konturowa gminy Krapkowice, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Borek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Borek”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Borek”
Położenie na mapie powiatu krapkowickiego
Mapa konturowa powiatu krapkowickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Borek”
Ziemia50°25′49″N 17°57′18″E/50,430278 17,955000[1]

Borek (niem. Waldwinkel[3]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie krapkowickim, w gminie Krapkowice[4]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W swojej historii Borek zwany był też jako Boreck (1784 r.) i Waldwinkel. 1 czerwca 1948 r. nadano miejscowości, wówczas administracyjnie związanej ze Ściborowicami i należącej do powiatu prudnickiego, polską nazwę Borek[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najwcześniejsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1720 r., a pierwszym, powstałym w niej budynkiem, miała być leśniczówka. W 1730 r. istniał już folwark, który w 1784 r. należał do von Oppersdorffów. Za ich czasów miejscowość przeżywała okres rozbudowy[6]. Do 1742 wieś należała do powiatu sądowego głogóweckiego w Monarchii Habsburgów[7]. Po I wojnie śląskiej znalazła się w granicach Królestwa Prus i weszła w skład powiatu prudnickiego w prowincji Śląsk[8].

W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Borek znalazł się po stronie wschodniej, w obszarze objętym plebiscytem[9].

W spisie gromad i miejscowości w powiecie prudnickim na dzień 1 stycznia 1953 wymieniono Borek jako przysiółek Ściborowic[10]. W 1966 w przysiółku mieszkały 154 osoby[11].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

  • 2018 – 104
  • 2019 – 106[12].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z gminną ewidencją zabytków w Borku chronione są[13]:

  • kapliczka-dzwonnica, ul. Wiejska 14
  • dom, ul. Wiejska 10

Religia[edytuj | edytuj kod]

Katolicy przynależą do parafii rzymskokatolickiej w Komornikach.

Bezpieczeństwo[edytuj | edytuj kod]

Do 1998 bezpieczeństwo pożarowe w Borku było nadzorowane przez Komendę Rejonową PSP w Prudniku[14].

Miejscowość jest pod opieką dzielnicowego rejonu służbowego nr 6 Komendy Powiatowej Policji w Krapkowicach[15].

Teren wsi, jak i całej gminy Krapkowice, położony jest w strefie nadgranicznej w związku z czym Straż Graniczna dysponuje, na tym obszarze, specjalnymi kompetencjami w zakresie bezpieczeństwa[16]. Gminę Krapkowice obejmuje zasięgiem służbowym placówka Straży Granicznej w Opolu ze Śląskiego Oddziału SG[17].

Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

Piotr Miczka (ur. 22 lutego 1942 r. w Borku, zm. 3 marca 2020 r. w Brożcu) – wieloletni samorządowiec, wójt gminy Walce w latach 1994–2006[18].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 8249
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 81 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. M. Choroś, Ł. Jarczak, S. Sochacka, Słownik nazw miejscowych Górnego Śląska, Opole-Kluczbork 1997, s. 28.
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 czerwca 1948 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1948 r. nr 59, poz. 363).
  6. Borek Parafia Komorniki [online], parafiakomorniki.com.pl [dostęp 2020-04-06].
  7. Johann Wolfgang Wieland, Principatus Silesiae Oppoliensis exactissima Tabula geographica, sistens Circulus Oppoliensem Ober-Glogau Gros Strehliz, Cosel, Tost, Rosenberg, Falckenberg & Lubleniz, Norimbergae: ab Homannianis Heredibus. Cum Spec. S. Caes. Rque Mtis Privilegio, 1736.
  8. Andrzej Dereń, XVIII-wieczna rewolucja, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 18 (441), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 6 kwietnia 1999, s. 17, ISSN 1231-904X.
  9. Abstimmungsgebiet Oberschlesien. Akte polnischer Wahlbeeinflussung., Berlin: Gea Verlag, 1921, s. 1.
  10. 11. Powiat Prudnicki (siedziba m. Prudnik), „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu”, 6, Opole: Prezydium WRN, 20 maja 1953, s. 40.
  11. Ludność wiejska. Wyniki badania struktury ludności wsi z dnia 15 X 1966, Opole: Wojewódzki Urząd Statystyczny w Opolu, 1969, s. 100.
  12. RAPORT O STANIE GMINY KRAPKOWICE – Gmina Krapkowice [online], bip.krapkowice.pl [dostęp 2020-07-07].
  13. Ewidencja – Gmina Krapkowice [online], bip.wuozopole.pl [dostęp 2023-08-16].
  14. Kasza 2020 ↓, s. 581.
  15. Komenda Powiatowa Policji w Krapkowicach [online], krapkowice.policja.gov.pl [dostęp 2024-02-24] (pol.).
  16. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 sierpnia 2005 r. w sprawie wykazu gmin i innych jednostek zasadniczego podziału terytorialnego państwa położonych w strefie nadgranicznej oraz tablicy określającej zasięg tej strefy (Dz.U. z 2005 r. nr 188, poz. 1580).
  17. PSG w Opolu [online], slaski.strazgraniczna.pl, 19 sierpnia 2012 [dostęp 2024-05-08].
  18. Piotr Miczka, wójt gminy Walce od rzeczy niemożliwych. Dziś jego pogrzeb [online], plus.nto.pl, 7 marca 2020 [dostęp 2020-07-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • O. Henryk Kałuża SVD, „Dzieje Parafii Brożec i Okolic”, Brożec - Nysa 2009, str. 167-168
  • Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]