Brama Królewska w Królewcu
nr rej. 3910207000 | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Miejscowość | |
Adres |
Ulitsa Frunze 112, Królewiec |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Rozpoczęcie budowy | |
Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Królewca | |
Położenie na mapie Rosji | |
Położenie na mapie obwodu królewieckiego | |
54°42′49,6″N 20°32′09,6″E/54,713778 20,536000 |
Brama Królewska w Królewcu (niem. Königstor, ros. Короле́вские воро́та) – jedna z siedmiu bram miejskich Królewca. Powstała latach 1843–1850 według projektu gen. Ernsta Ludwiga von Astera, architekta Friedricha Augusta Stülera. dekoracje rzeźbiarskie wykonał Wilhelm Ludwig Stürmer. W inauguracji budowy bramy 30 sierpnia 1843 r. brał udział król Prus Fryderyk Wilhelm IV[1].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Tak jak pozostałe bramy Królewca, brama ta została wykonana w stylu neogotyckim. Budynek wykonano z cegły.
Przejazd bramowy ma szerokość 4,5 m, po jego obu stronach usytuowane są dawne kazamaty[2], które od strony miasta posiadały okna i drzwi, natomiast od strony zewnętrznej – strzelnice[3] Brama składa się z 3 portali. Boczne stanowią część kazamat, w środkowej znajduje się przejazd bramowy. Budynek posiada 2 kondygnacje, które wyraźnie rozdziela gzyms. Brama posiada 8 baszt[3]. Druga kondygnacja bramy posiada trzy nisze, w których znajdują się 3 rzeźby przedstawiające (od lewej) króla Czech Przemysła Ottokara II, króla Prus Fryderyka I i księcia Albrechta I. Pod płaskorzeźbami umieszczone zostały herby Czech, Prus i Brandenburgii, natomiast nad niszami znajdują się herby Samlandii i Natangii. Mury mają grubość 2 m, natomiast sklepienia – 1,25 m. W budynku wykorzystano sklepienia krzyżowe[2][3].
Prace konserwatorskie[edytuj | edytuj kod]
Po II wojnie światowej brama znajdowała się w tragicznym stanie, w wyniku bombardowań. Rzeźby i cegły elewacji zostały prawie całkowicie zniszczone. Przejście przez bramę zostało zamknięte. Mimo iż w 1960 r. rozporządzeniem Rady Ministrów RFSRR Brama Królewska została uznana za zabytek sztuki fortyfikacyjnej i objęta ochroną państwa, prace konserwatorskie prowadzono dopiero w 2004 roku, w oparciu o zdjęcia historyczne. W pracach uczestniczyli polscy konserwatorzy, a także specjaliści z ermitażu petersburskiego. Budynek dla odwiedzających otwarto latem 2005 r.[1]
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Brama Królewska w XIX w.
-
Brama Królewska w okresie Cesarstwa Niemieckiego.
-
Brama Królewska w okresie Cesarstwa Niemieckiego.
-
Widok na Bramę Królewską spoza miasta.
-
Brama Królewska przed restauracją.
-
Brama Królewska przed restauracją.
-
Rzeźba Przemysła Ottokara II.
-
Rzeźba Fryderyka I.
-
Rzeźba Albrechta I.
-
Herb Czech.
-
Herb Prus.
-
Herb Brandenburgii.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Королевские ворота в Калининграде. Подробная информация: расписание, фото, адрес и т. д. на официальном сайте Культура.РФ [online], Культура.РФ [dostęp 2021-04-24] (ros.).
- ↑ a b Балдур Кёстер (Baldur Köster). Королевские ворота // Кёнигсберг. Сегодняшний Калининград. Архитектура немецкого времени. – Husum Druck, 2000. – ISBN 3-88042-923-5.
- ↑ a b c Авенир Овсянов. В камне – застывшая музыка // В казематах королевского форта. – Калининград: Янтарный сказ, 1999.