Przejdź do zawartości

Brandon Halsey

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brandon Halsey
Pseudonim

Bull

Data i miejsce urodzenia

16 września 1986[1]
Huntington Beach[1]

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

183 cm

Masa ciała

93 kg

Styl walki

zapasy

Debiut

2012

Federacja

Rizin Fighting Federation

Kategoria wagowa

średnia, półciężka[1]

Klub

HB Ultimate[1]

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

17[1]

Zwycięstwa

12

Przez nokauty

3

Przez poddania

4

Przez decyzje

5

Porażki

5

  1. Bilans walk aktualny na 11.09.2021.

Brandon Halsey (ur. 16 września 1986 w Huntington Beach) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), mistrz Bellator MMA z 2014.

Przeszłość sportowa[edytuj | edytuj kod]

Pochodzący z San Diego, w Kalifornii, Halsey rozpoczął swoją karierę w sportach walki w młodym wieku jako zapaśnik i judoka. Ojciec Halseya uprawiał zapasy na UCLA, a jego dwaj bracia również rywalizowali na uczelniach NCAA Division I. Halsey uczęszczał do Rancho Buena Vista High School, gdzie rywalizował w zapasach i osiągał doskonałe wyniki. Zdobył mistrzostwo stanu CIF i zakończył z najlepszym ogólnym rekordem w historii szkoły z 150-16 i 80 szpilkami. Halsey występował również w piłce nożnej jako linebacker i zdobył wyróżnienie pierwszej drużyny All-San Diego County. Halsey początkowo uczęszczał do Fresno State University, przenosząc się na California State University w Bakersfield na drugim roku po tym, jak Fresno State zrezygnowało z programu zapaśniczego. Halsey odnosił sukcesy w CSUB, zajmując 7. miejsce w NCAA Division 1 National Championships i zdobywając wyróżnienie NCAA Division 1 All-American. Halsey specjalizował się w zapasach w stylu ludowym[2].

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

21 stycznia 2012 zawodowo zadebiutował w MMA[1].

2 lutego tego samego roku na gali King of the Cage pokonał Shoniego Cartera jednogłośnie na punkty[1].

Bellator MMA[edytuj | edytuj kod]

Na początku 2013 związał się z Bellator MMA, debiutując dla niej 7 marca 2013 w walce z Rockym Ramirezem którego poddał w trzeciej rundzie[1]. 11 kwietnia 2014 wziął udział w czteroosobowym turnieju wagi średniej Bellator gdzie w walce półfinałowej pokonał jednogłośnie na punkty Joe Pacheco. W finale 25 lipca 2014 poddał Bretta Coopera dźwignią na łokieć w pierwszej rundzie. W nagrodę za zwycięstwo w turnieju otrzymał m.in. możliwość walki o mistrzostwo[3].

26 września 2014 na gali Bellator 126 pokonał ówczesnego mistrza Rosjanina Aleksandra Szlemienko, błyskawicznie poddając go duszeniem zza pleców w 35 sekundzie pierwszej rundy, zostając tym samym mistrzem wagi średniej[4]. 15 maja 2015 miał się zmierzyć w pierwszej obronie pasa z Kendallem Grove jednak w związku z niewypełnieniem limitu wagowego przez Halseya, został ukarany odebraniem pasa[5]. Mimo to walka odbyła się i ostatecznie Halsey zwyciężył przez techniczny nokaut w czwartej rundzie[1].

23 października 2015 podczas Bellator 144 zmierzył się o odebrane mu wcześniej mistrzostwo z Brazylijczykiem Rafaelem Carvalho. Halsey przegrał pojedynek przez TKO w drugiej rundzie po kopnięciu w korpus[6]. 17 lipca 2016 przegrał przed czasem drugi pojedynek z rzędu z Johnem Salterem[1]. Po tej przegranej został zwolniony z organizacji[7].

M-1 Global[edytuj | edytuj kod]

W 2017 związał się z rosyjską organizacją M-1 Global, tocząc rewanżowy pojedynek z Aleksandrem Szlemienko, który szybko przegrał, bo już w 25 sekundzie pierwszej rundy[1]. 24 września 2017 na M-1 Challenge 83 wypunktował Michaiła Ragozina[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Halsey potwierdził narodziny pierwszego dziecka, córki Savannah Rose, w czerwcu 2015 r[8].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

Zapasy[edytuj | edytuj kod]

  • 2004: CIF State Wrestling Championships – 1. miejsce
  • 2009: NCAA Division I All–American – 7. miejsce

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Statystyki i rekord MMA na sherdog.com. sherdog.com. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  2. Brandon Halsey – Wrestling [online], California State University at Bakersfield Athletics [dostęp 2021-09-11] (ang.).
  3. Bellator 122 Results. sherdog.com, 2014-07-25. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  4. Dave Meltzer: Bellator 126 results: Brandon Halsey establishes name in sport with 35-second Bellator title win. mmafighting.com, 2014-09-26. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  5. Tristen Critchfield: Halsey Overwhelms Grove in Bellator 137 Headliner, Middleweight Title Remains Vacant. sherdog.com, 2015-05-15. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  6. Brian Knapp: Rafael Carvalho Liver Kick Stops Brandon Halsey in His Tracks in Bellator 144 Main Event. sherdog.com, 2015-10-23. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  7. Mookie Alexander: Bellator MMA releases former champions Emanuel Newton, Brandon Halsey. bloodyelbow.com, 2016-10-08. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  8. "Best father's day gift ever! My little princess Savannah Rose Halsey" [online], instagram.com [dostęp 2021-09-11].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]