Bronisław Filipowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Filipowicz
Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1904
Warta

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 1988
Łódź

profesor nauk chemicznych
Specjalność: biochemia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1933

Profesura

1954

Doktor honoris causa
Akademia Medyczna w Łodzi1981
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Uniwersytet Łódzki
Akademia Medyczna w Łodzi

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej

Bronisław Filipowicz (ur. 19 lipca 1904 w Warcie, zm. 18 sierpnia 1988 w Łodzi) – biochemik, profesor zwyczajny Akademii Medycznej w Łodzi.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława[1]. Lata młodzieńcze spędził w Krotoszynie, gdzie w 1925 ukończył Gimnazjum im. Hugona Kołłątaja. W 1930 ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Przed ukończeniem studiów podjął pracę pod kierunkiem prof. Stanisława Przyłęckiego w Zakładzie Chemii Fizjologicznej UW. W 1933 na Uniwersytecie Warszawskim obronił pracę doktorską[2].

W czasie okupacji podejmował dorywcze zajęcia. W 1940 pod pseudonimem „Ochocki” wstąpił do Tajnej Organizacji Wojskowej[2]. Później jako członek AK brał udział w organizacji produkcji materiałów wybuchowych, zapalników, granatów i trucizn. Uczestniczył w powstaniu warszawskim w szeregach zgrupowania „Radosław”. Awansowany do stopnia podporucznika, a następnie porucznika[3].

Po wojnie osiadł w Łodzi, gdzie pracował w Katedrze Chemii Ogólnej i Fizjologicznej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Łódzkiego, po reorganizacji i utworzeniu w 1952 Akademii Medycznej został kierownikiem katedry. Funkcję tę pełnił do 1974, gdy przeszedł na emeryturę. W 1954 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1965 - profesora zwyczajnego[2].

Był autorem wielu podręczników, a także poczytnych książek popularnonaukowych: Głód utajony, Z tajemnic biochemii, Chemia i życie, Hormony - eliksiry życia. W 1963 otrzymał Nagrodę „Problemów” za osiągnięcia w dziedzinie popularyzowania nauki[4]. W 1984 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Medycznej w Łodzi[5].

Był członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, a w latach 1961–1963 jego prezesem. Przez wiele lat był członkiem Komitetu Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk. Był także członkiem brytyjskiego Biochemical Society[2].

Zmarł w Łodzi w 1988.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Powstańcze Biogramy - Bronisław Filipowicz[3].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 2001 Polskie Towarzystwo Biochemiczne ustanowiło nagrodę imienia Bronisława Filipowicza przyznawaną za popularyzację biochemii i nauk pokrewnych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b M.P. z 1954 r. nr 100, poz. 1224 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w zawodowej w dziedzinie służby zdrowia”.
  2. a b c d Wspomnienie. Profesor Bronisław Filipowicz (1915–1988). „Postępy Biochemii”. tom 35 nr 3, s. 203–207, 1989. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. ISSN 0032-5422. [dostęp 2024-05-16]. 
  3. a b Powstańcze Biogramy - Bronisław Filipowicz [online], www.1944.pl [dostęp 2024-05-16] (pol.).
  4. Józef Hurwic, Czasopismo „Problemy” w polskim życiu intelektualnym po drugiej wojnie światowej, „Analecta”, 8/2 (16), 1999, s. 20.
  5. Doktoraty Honoris Causa [online], Uniwersytet Medyczny w Łodzi [dostęp 2024-05-16] (pol.).
  6. M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387 - Uchwała Rady Państwa z dnia 13 stycznia 1955 r. nr 0/114 - na wniosek Ministra Zdrowia.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]