Bronisław Grzebień

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Grzebień
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

20 września 1886
Chojnice

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Zawiercie

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi

Bronisław Grzebień (ur. 20 września 1886 w Chojnicach, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 20 września 1886 w Chojnicach, jako syn Wincentego[1].

Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii niemieckiej. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych dowodząc I batalionem[2]. W 1921 był przydzielony do Centrum Wyszkolenia Dowództwa Okręgu Generalnego Lwów[3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 503. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W latach 1922–1923 ponownie dowodził I batalionem 45 pp[5][6]. W 1924 był przydzielony do Baonu Szkolnego Piechoty Nr 2 na stanowisko dowódcy[7]. W październiku 1926 został przeniesiony do 19 Pułku Piechoty we Lwowie na stanowisko dowódcy I batalionu[8]. W maju 1927 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[9]. 26 stycznia 1928 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 62. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W kwietniu tego roku został przeniesiony do 4 Pułku Piechoty Legionów w Kielcach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[11]. W październiku 1931 został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kielce w celu odbycia praktyki poborowej[12]. W marcu 1932 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Zawiercie na stanowisko komendanta[13]. Z dniem 30 września 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[14].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-14].
  2. Dąbrowski 1928 ↓, s. 14, 17, 25.
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 149, 642.
  4. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 35.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 257, 404.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 237, 348, 1377.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 11 października 1926 roku, s. 335.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 154.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 19.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 140.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 326.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 233.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 144.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, s. 814.
  16. Dąbrowski 1928 ↓, s. 33.
  17. M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  18. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 22.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]