Bronisław Wiernik
Wygląd
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Narodowość |
polska |
Odznaczenia | |
Bronisław Wiernik (ur. w 1909, zm. 5 sierpnia 1989) – polski dramaturg, reportażysta oraz scenarzysta i reżyser filmowy.
Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[1].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Filmy dokumentalne
- 1949 – Odpowiedź (scenariusz, reżyseria)
- 1950 – Ludzie wybierają życie (scenariusz, reżyseria)
- 1951 – Korea oskarża (scenariusz, reżyseria)
- 1952 – Ludy kolonialne (scenariusz, reżyseria)
- 1952 – Go home. Wracaj do siebie (scenariusz, reżyseria)
- 1952 – Jutro jest bliższe (scenariusz, reżyseria)
- 1955 – Pod jednym niebem (scenariusz)
- 1957 – Podróż do Azji (reżyseria)
- Proza
- 1949 – Trasa W-Z. 22. VII. 1949 (współautor: Karol Małcużyński)
- 1949 – Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze (współautor: Karol Małcużyński)[2]
- 1960 – Nietutejszy
- 1960 – Reszta nie jest milczeniem[3] (współautor: Jerzy Janicki)
- 1961 – Ich pierwsza miłość. Przygody jednego powrotu
- 1962 – Anne-Marie i inni
- 1964 – Rok tygrysa: O Wietnamie... i nie tylko o Wietnamie
- 1965 – Nocny rajd
- 1966 – Kto zabił Szańca? (współautor: Marian Bekajło)
- 1967 – Cień kapitana Daileya. Korespondent sajgoński zmienia zdanie
- 1969 – Spotkanie w dżungli
- 1981 – Fuga
- Reportaże
- 1966 – List do Ewy (w: Wejście w kraj, t. II)
- 1975 – Most (w: Tu zaszła zmiana)
- 1976 – Porwali Polskę (w: Klucze do zdarzeń)
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- 1958 – Nagrody Radia i Telewizji: Nagroda zespołowa za oryginalne słuchowisko Niech żyje człowiek Jerzego Janickiego i Bronisława Wiernika[4]
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1954)[5]
- Złoty Krzyż Zasługi (1950)[6]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lista pochowanych. Bronisław Wiernik. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-02-27].
- ↑ Karol Małcużyński, Bronisław Wiernik: Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze, Książka i Wiedza 1949
- ↑ Robert Szuchta: Reszta nie jest milczeniem. O "Pamiętniku" Dawida Rubinowicza. zydziwpolsce.edu.pl. [dostęp 2018-02-28].
- ↑ Andrzej Pruski – nagrody. e-teatr.pl. [dostęp 2018-02-28].
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1160.
- ↑ M.P. z 1950 r. nr 87, poz. 1077.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 37, poz. 359.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bronisław Wiernik – profil w WorldCat.org
- Bronisław Wiernik – profil w GoogleBooks.pl
- Bronisław Wiernik – profil w Biblionetka.pl
- Bronisław Wiernik w bazie filmpolski.pl
- Bronisław Wiernik w bazie Filmweb
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne:
Kategorie:
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie
- Polscy dramaturdzy
- Polscy reportażyści
- Polscy reżyserzy filmowi
- Polscy scenarzyści filmowi
- Urodzeni w 1909
- Zmarli w 1989