Burejska Elektrownia Wodna
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rzeka | |
Data budowy |
1976–2009 |
Data uruchomienia |
2009 |
Typ zapory |
betonowa–grawitacyjna |
Wysokość zapory |
139[1] m |
Położenie na mapie obwodu amurskiego | |
Położenie na mapie Rosji | |
50°16′12,05″N 130°18′47,46″E/50,270014 130,313183 | |
Strona internetowa |
Burejska Elektrownia Wodna (także Zapora Burejska, ros. Бурейская гидроэлектростанция) – zapora wodna na rzece Bureja, w bliskim sąsiedztwie osiedla Tałakan, na tzw. rosyjskim Dalekim Wschodzie, w azjatyckiej części Rosji.
Elektrownia wodna na Burei została zbudowana przez rosyjskie konsorcjum Buriejagesstroj[2], jej budowa rozpoczęła się już w 1976 roku[2], ale przez długi czas aż do roku 1999 jej budowa była wstrzymywana. W 1999 roku holding energetyczny RAO JES z uwagi na kryzys energetyczny w tym rejonie Rosji, zalecił ponowne finansowanie projektu jako sprawę priorytetową. Budowa samej zapory wraz z uruchomieniem pierwszej turbiny w kompleksie nastąpiła w 2003 roku[2]. Uruchomienie wszystkich jednostek turbinowych nastąpiło w 2009 roku[2]. Zakończenie i uporządkowanie terenu tamy, oraz umieszczenie jej w stałej eksploatacji planowane jest na 2013 rok, po wizytacji tamy przez rządową komisję. Kompleks elektrowni wodnych należy do koncernu RusGidro.
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
- Wysokość zapory: 139 metrów[1]
- Długość zapory u szczytu: 810 metrów[1]
- Moc turbin: 6×335 MW
- Całkowita moc generowana: 2010 MW[2][3]
Zbiornik wodny[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnia zbiornika wodnego Bureja przy normalnym poziomie wynosi około 750 km², natomiast w martwym poziomie około 400 km². Jego długość i szerokość to odpowiednio 234 km i 5 km, a całkowita pojemność użyteczna zbiornika to około 20,94 km³[2].
Systematyczne napełnianie zbiornika zaczęto 15 kwietnia 2003 roku[4] aż do określonego poziom wodnego, który osiągnął podczas letniego sezonu monsunowego w 2009 roku. Napełnianie spowodowało zalanie około 64 tysięcy hektarów ziemi, głównie lasów, oraz około 72 ha obszarów rolniczych, z których większość znajduje się na terytorium Kraju Chabarowskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Bureya Dam. Structurae. [dostęp 2012-03-12]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Objects:Bureisk HPP. bgess.ru. [dostęp 2012-03-12]. (ang.).
- ↑ Бурейская ГЭС в цифрах. rushydro.ru. [dostęp 2012-03-12]. (ros.).
- ↑ Дан старт заполнению водохранилища Бурейской ГЭС. Филиал ОАО «РусГидро», 2003-04-15. [dostęp 2012-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-11)]. (ros.).