Bystrzyk ściółkowy

Bystrzyk ściółkowy
	Rugilus rufipes
	Germar, 1836
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	żarlinki
Plemię	Paederini
Podplemię	Stilicina
Rodzaj	Rugilus
Podrodzaj	Rugilus (Rugilus)
Gatunek	Rugilus (Rugilus) rufipes
Synonimy
	Rugilus (Rugilus) immunis Stephens, 1833;
	Rugilus (Rugilus) immunis Stephens, 1833;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bystrzyk ściółkowy^[1] (Rugilus rufipes) – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.

Gatunek ten został opisany w 1836 roku przez Ernsta Friedricha Germara^[2].

Chrząszcz o smukłym i trochę wypukłym ciele długości od 6 do 6,5 mm. Duża głowa ma szorstko i bardzo gęsto punktowaną powierzchnię, wargę górną zaopatrzoną w cztery ząbki, skroń w widoku z góry około dwukrotnie dłuższą od długości oka, a tylny brzeg prosty. Czułki są krępe i, podobnie jak głaszczki, brunatnoczerwone. Tak szerokie jak długie przedplecze ma kolor czarny lub brunatnoczarny. Tylne brzegi trochę dłuższych od przedplecza pokryw są ciemne. Odnóża są brunatnoczerwone. Samiec ma piąty sternit odwłoka normalnie wykształcony, zaś szósty sternit z trójkątnym wycięciem na tylnej krawędzi^[3].

Owad znany z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Serbii, Czarnogóry, Macedonii, Grecji, Rosji, Turcji, Bliskiego Wschodu, wschodniej Palearktyki i nearktycznej Ameryki Północnej^[2]. Zasiedla zarówno wilgotne jak i suchsze lasy, łąki, pola i ogrody. Bytuje w ściółce i pod rozkładającymi się szczątkami roślinnymi^[3]^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Andrzej Szujecki: Kusakowate (Staphylinidae) lasów Polski. Aspekt różnorodności i monitoringu zooindykacyjnego. Warszawa: Lasy Państwowe, 2017. ISBN 978-83-65659-00-2.
↑ ^a ^b Rugilus (Rugilus) rufipes. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-08-08].
↑ ^a ^b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.
↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.

[Szujecki2-1] Andrzej Szujecki: Kusakowate (Staphylinidae) lasów Polski. Aspekt różnorodności i monitoringu zooindykacyjnego. Warszawa: Lasy Państwowe, 2017. ISBN 978-83-65659-00-2.

[fe-2] Rugilus (Rugilus) rufipes. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-08-08].

[Szujecki-3] Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.

[Burakowskietal-4] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.

[1]

[2]

[3]

[4]