Calosoma alternans

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Calosoma alternans
(Fabricius, 1792)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

Carabinae

Plemię

Carabini

Podplemię

Carabina

Rodzaj

Calosoma

Podrodzaj

(Castrida)

Gatunek

Calosoma (Castrida) alternans

Synonimy
  • Carabus alternans Fabricius, 1792
  • Calosoma laterale Dejean, 1826
  • Calosoma granulatum Perty, 1830
  • Calosoma brullei Blanchard, 1843
  • Calamata coxalis Motschulsky, 1865
  • Calamata rugata Motschulsky, 1865
  • Calosoma (Callistriga) alternans (Fabricius, 1792)
  • Calosoma (Callistriga) granulatum Perty, 1830
  • Caminara (Callistriga) alternans (Fabricius, 1792)

Calosoma (Castrida) alternans – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych, podrodziny Carabinae i plemienia Carabini.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten został opisany przez Johana Christiana Fabriciusa w 1792 roku[1][2][3] jako Carabus alternans, a jego okaz typowy zdeponowany został w Zoologischen Museums der Universität Kopenhagen[2]. Stephan von Breuning włączył ten gatunek do podrodzaju Calosoma (Callistriga)[4]. W 1940 roku Renè Jeannel umieścił go w rodzaju Casrida[5].

W 1830 roku Maximilian Perty opisał gatunek Calosoma granulatum[6], który Renè Jeannel w 1940 potraktował jako podgatunek C. alternans[5]. Klasyfikację tą podtrzymała w 1963 roku Tatiana Gidaspow[7]. Terry Erwin nie zgodził się jednak z tym stanowiskiem i uznał C. granulatum za młodszy synonim C. alternans. Montypowość gatunku uznaje również Sandro Bruschi w Calosoma of the World[2]. Z kolei baza Carabidae of the World wyróżnia dwa podgatunki: C. a. alternans i C. a. granulatum[3].

Gatunkiem siostrzanym dla C. alternans jest Calosoma sayi[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcze osiągają od 23[1] lub 24[2] do 30 mm długości ciała[2][1]. Ciało wąskie, czarniawe ze słabym miedzianym połyskiem, nieco zielonkawym na głowie i przedpleczu, a narządami gębowymi, odnóżami i czułkami smoliście czarnymi. Mikrorzeźba drobno izodiametryczna, przyćmiona na przedpleczu. Głowa punktowana umiarkowanie grubo. Oczy duże i wyłupiaste[1]. Pokrywy matowe[1] o urzeźbieniu heterodynamicznym. Międzyrzędy pierwszorzędowe i drugorzędowe tej samej szerokości, podczas gdy trzecirzędowe węższe i obniżone[2]. Międzyrzędy 3, 7 i 11 łańcuszkowate, z dużymi, kontrastującymi dołkami. Wszystkie międzyrzędy opatrzone poprzecznymi łuskami. U samic pokrywy wyglądają na rozdęte[1]. Krętarz tylnych odnóży samców o wierzchołku hakowatym. Ich golenie środkowej pary opatrzone małą szczoteczką szczecinek, ułożoną wierzchołkowo-środkowo. Samice na VI sternicie mają zwielokrotnione szczecinki[1]. Populacja zamieszkująca od północnej Argentyny po środkowo-zachodnią Amerykę Południową charakteryzuje się jasnometaliczną grzbietową stroną ciała, nieco bardziej poprzecznym przedpleczem[2] i przednimi stopy samców o trzech członach nasadowych rozszerzonych i opatrzonych oszczecinionymi poduszeczkami pod spodem[2][1]. Z kolei w Ameryce Środkowej i północnej części Ameryki Południowej dominuje ciemnobrązowy morfotyp[2].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek uskrzydlony, przylatujący nocą do światła. Dorosłe i larwy dają się odławiać do pułapek Barbera[2]. Posiada dużą siłę dyspresyjną[1]. W Boliwii spełnia pożyteczną rolę dla plantacji bawełny, gdyż w skład jego pokarmu wchodzą niedorosłe stadia motyli Alabama argillacea i Spodoptera frugiperda[8][2].

Chrząszcz ten zasiedla wiecznie zielone gęste lasy nizinne, liściaste skruby, łąki, pola uprawne[2][1][7] i plantacje[2] w rejonach tropikalnych i subtropikalnych. W Ameryce Centralnej występuje zarówno w wilgotnych jak i suchych lasach tropikalnych[1]. Aktywne imagines spotykane są głównie w porze deszczowej, od października do kwietnia[2].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek neotropikalny, sięgający od Argentyny, przez m.in. Paragwaj, Urugwaj, południową i środkową Brazylię, Peru, Wenezuelę, Kolumbię, Gujanę, Panamę, Honduras, Małe Antyle (Trynidad, Martynika, Dominika), po Meksyk[2][1] i Stany Zjednoczone[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Terry L. Erwin. The Ground-Beetles of Central America (Carabidae), Part II: Notiophilini, Loricerini, and Carabini. „Smithsonian Contributions to Zoology”. 501, s. 18, 1991. 
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Sandro Bruschi: C. alternans w Calosoma of the World. 2010. [dostęp 2024-03-16].
  3. a b c A. Anichtchenko A. et al.: Calosoma alternans w Carabidae of the World. 2007-2014. [dostęp 2024-03-16].
  4. Stephan von Breuning. Monographie der Gattung Calosoma Web. (Carab.).. „Koleopterologische Rundschau”. 13, s. 129-232, 1927. 
  5. a b R. Jeannel. Les Calosomes. „Memoires du Musée National d’Histoire Naturelle, Éditions du Musée, Paris”, 1940. 
  6. J. A. M. Perty: Delectus animalium articulatorum, quae in itinere per Brasiliam annis MDCCCXVII-MDCCCXX jussu et auspiciis Maximiliani Josephi I. Bavariae regis augustissimi peracto collegerunt Dr. J. B. de Spix et Dr. C. F. Ph. de Martius. Sect. 1: De insectorum in America meridionali habitantium vitae genere, moribus ac distributione geographica observationes nonnulae (1830, 44 pp., pls. 1-12). Sect. 2: Delectus animalium articulatorum in Brasilia collectorum, fasc. 1 (1830-1833, 244 pp., pls. 13-40). Monachii: Impensis, 1830-1833.
  7. a b T. Gidaspow. The genus Calosoma in Central America, the Antilles and South America (Coleoptera, Carabidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 124 (7), s. 275-313, 1963. 
  8. R. T. Allen. Calosoma (Castrida) alternans granulatum Perty: a predator of cotton leaf worms in Bolivia (Coleoptera: Carabidae: Carabini). „The Coleopterists Bulletin”. 31 (1), s. 73-76, 1977.