Camillo Boccaccino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Camillo Boccaccino
Data urodzenia

1505

Data śmierci

1546

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

manieryzm

Camillo Boccaccino, Wskrzeszenie Łazarza, malowidła na kopule kościoła San Sigismondo w Cremonie

Camillo Boccaccino (ur. 1505, zm. 1546) – włoski malarz tworzący w okresie manieryzmu, głównie w rodzinnej Cremonie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn artysty Boccaccia Boccaccina.

Około 1525 roku przebywał w Wenecji, prawdopodobnie będąc uczniem Tycjana.

Do jego wczesnych dzieł należą malowidła dekorujące organy katedry Santa Maria di Campagna w Piacenzy przedstawiające temat Zwiastowania i wizerunki Dawida i Izajasza (w galerii Pinacoteca di Palazzo Farnese) i obraz ołtarzowy dla kościoła San Bartolomeo w Cremonie (w mediolańskiej Pinacoteca di Brera).

W połowie lat trzydziestych XVI wieku namalował freski na pendentywach kopuły tamtejszego kościoła San Sigismondo, wykazującymi oddziaływanie stylistyczne Giulia Romano i Parmigianina.

W 1541 roku wykonywał również tymczasowe scenografie malarskie z okazji pobytu w mieście cesarza Karola V Habsburga.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M. Gregori, Traccia per Camillo Boccaccino, in «Paragone» 37 (1953), strony 1-18
  • G. Bora, Camillo Boccaccino, in «Kalòs», 2 (1971), strony 73-80
  • M. Di Giampaolo, Aspetti della grafica cremonese per S. Sigismondo: da Camillo Boccaccino a Bernardino Campi, in «Antichità viva», 13 (1974), strony 19-31
  • R. Miller, Documenti per Camillo Boccaccino e un'aggiunta al «Giornale» di San Sigismondo in I segni dell'arte: il Cinquecento da Praga a Cremona, catalogo della mostra [Cremona 1997] a cura di G. Bora e M. Zlatolhavek, Milano 1997, strony 35-47
  • M. Tanzi, I Campi, Milano 2005, strony 8-13