Carlo Crespi Croci
| Czcigodny Sługa Boży | |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
1917 |
| Odznaczenia | |
| |
Carlo Crespi Croci (ur. 29 maja 1891 w Legnano, zm. 30 kwietnia 1982 w Cuenca) – włoski salezjanin, misjonarz pracujący w Ameryce Południowej. Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Pochodził z wielodzietnej rodziny. Ukończył liceum salezjańskie w Turynie. W 1907 roku złożył śluby zakonne, zaś w 1917 roku otrzymał święcenia kapłańskie[1]. Studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie w Padwie. W 1923 roku wyjechał jako misjonarz do Ekwadoru, gdzie spędził resztę życia[1][2]. Pracował w Cuenca, gdzie prowadził działalność charytatywną na rzecz najuboższych, organizując m.in. programy edukacyjne dla dzieci z ubogich rodzin[1][2]. W 1981 roku odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Republiki Włoskiej[3].
Zdobył sobie sławę jako propagator pseudonaukowej teorii o istnieniu w starożytności żeglugi transatlantyckiej i pochodzeniu kultur południowoamerykańskich ze Starego Świata. Twierdził, że kontynent amerykański został zasiedlony przez kolonistów z Egiptu i Babilonii. W swoim domu w Cuenca utworzył muzeum, w którym zgromadził olbrzymią kolekcję dostarczanych mu przez tubylców rzekomych artefaktów mających potwierdzać jego tezy[2][4]. Zbiory Crespiego, przez sceptyków uznane za niezbyt wyszukane fałszerstwa, były opisywane przez Ericha von Dänikena, który traktował je jako dowód umacniający głoszone przez siebie poglądy[4].
24 marca 2006 w Cuenca został otwarty jego proces beatyfikacyjny[5]. 23 marca 2023 decyzją papieża Franciszka podpisano dekret o heroiczności jego cnót[6][7] i od tej pory przysługuje mu tytuł Czcigodnego Sługi Bożego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Servo di Dio Carlo Crespi Croci. santiebeati.it. [dostęp 2015-12-05]. (wł.).
- ↑ a b c Encyclopedia of Contemporary Latin American and Caribbean Cultures. edited by Daniel Balderston, Mike Gonzalez and Ana M. López. T. 1. London: Routledge, 2000, s. 422.
- ↑ Crespi Padre Carlo. quirinale.it. [dostęp 2023-03-24].
- ↑ a b James Randi: Däniken, tajemnica Syriusza, parapsychologia i inne trele-morele. Łódź: Pandora Books, 1994, s. 212-214.
- ↑ Itinerario de la causa de beatificación y canonización del siervo de Dios Carlos Crespi Croci, SDB. issuu.com. [dostęp 2023-03-24].
- ↑ Promulgazione di Decreti del Dicastero delle Cause dei Santi, 23.03.2023. press.vatican.va. [dostęp 2023-03-24].
- ↑ Watykan: promulgowano 6 dekretów o heroiczności cnót. niedziela.pl. [dostęp 2023-03-24].