Carmen Reinhart

Carmen Reinhart

Carmen Castellanos

Data i miejsce urodzenia	7 października 1955 Hawana, Kuba
Zawód, zajęcie	ekonomistka
Narodowość	amerykańska
Alma Mater	Miami Dade College, Florida International University, Uniwersytet Columbia
Uczelnia	Uniwersytet Harvarda
Wydział	John F. Kennedy School of Government
Odznaczenia
Arthur Ross Book Award, King Juan Carlos Prize in Economics, Alice Gorlin Distinguished Award, Paul A. Samuelson Award
Strona internetowa

Carmen M. Reinhart (ur. jako Castellanos 7 października 1955) – amerykańska ekonomistka, profesor finansów Uniwersytetu Harvarda, pracowniczka naukowa NBER i CEPR.

Zajmuje się głównie teoretyczną makroekonomią, finansami i gospodarką międzynarodową. Według rankingu RePEc jest jedną z najczęściej cytowanych i czytanych ekonomistek świata.

Życiorys

Wczesne życie i wykształcenie

Urodziła się w Hawanie na Kubie; jej rodzice imigrowali do Stanów Zjednoczonych, gdy miała 10 lat. Dorastała w Pasadenie w Kalifornii i w Miami na Florydzie. Miała zamiar studiować sztukę lub modę, jednak lokalny koledż nie oferował takiego kierunku. Podjęła studia na Miami Dade College, a następnie Florida International University, specjalizując się w ekonomii (B.A. cum laude 1975). Kontynuowała naukę na Uniwersytecie Columbia, studiując filozofię (M.A. 1980, M.Phil. 1981) i ekonomię (Ph.D. 1988), pisząc doktorat pod kierunkiem Roberta Mundella.

Wyszła za mąż za kolegę ze studiów z Columbii, ekonomistę i częstego współautora Vincenta Reinharta. Mają jedno dziecko.

W trakcie studiów w latach 1982–1986 pracowała w banku inwestycyjnym Bear Stearns jako ekonomistka działu badawczego, awansując do stanowiska głównej ekonomistki i wiceprzewodniczącej zespołu. Według jej relacji, odczuwała niechęć do powierzchownej, gorączkowej pracy w biznesie, i czuła, że woli zajmować się spokojnym rozwojem teorii i badaniami naukowymi.

Praca i dalsze życie

Po ukończeniu studiów pracowała w latach 1988–1996 jako ekonomistka badawcza Międzynarodowego Funduszu Walutowego, po przerwie na pracę akademicką wracając jako wicedyrektorka zespołu na okres 2001–2003. Zasiadała także w radzie Kongresowego Biura Budżetowego i Banku Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku.

Obejmowała posady uniwersyteckie m.in. na Uniwersytecie Maryland i na Harvardzie, gdzie pozostaje od 2012.

Jej zainteresowania badawcze obejmowały takie działy makroekonomii i finansów jak międzynarodowe przepływy kapitału i ich kontrola, stabilność cen, oraz kryzysy bankowe i walutowe. Przedstawiła razem z Kennethem Rogoffem obszerne omówienie przyczyn i mechanizmów przebiegu kryzysu finansowego po 2007. Ich praca z 2010, Growth in a Time of Debt, oszacowywała znacząco negatywny wpływ wysokiego długu publicznego na kondycję gospodarki, i była używana do uzasadniania polityki zaciskania pasa wydatków publicznych (ang. austerity) w trakcie kryzysu. Kontrowersje związane z tą polityką pogłębiło odkrycie w 2013 w tej publikacji technicznych pomyłek; po ich usunięciu negatywny efekt był nadal obecny, ale dopiero od dalece wyższego poziomu zadłużenia – co podważyło wiązane z nią konkluzje.