Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego w Ucianie
| cerkiew parafialna | |||||||||||||
 Widok ogólny cerkwi | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia |
Wniebowstąpienia Pańskiego w Ucianie | ||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
6. czwartek po Passze | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Litwy  | |||||||||||||
 55°29′57,1″N 25°36′01,2″E/55,499194 25,600333
| |||||||||||||
Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego – cerkiew prawosławna w Ucianie, urządzona w obiekcie pełniącym wcześniej funkcję domu parafialnego przy nieistniejącej cerkwi św. Sergiusza z Radoneża.
Budynek cerkwi jest dwukondygnacyjnym obiektem pełniącym w przeszłości funkcje mieszkalne i administracyjne. W 1947 obiekt ten został znacjonalizowany przez władze stalinowskie, swoją siedzibę miała w nim m.in. wojskowa komisja poborowa. Na prośbę społeczności prawosławnej, pozbawionej własnej cerkwi od 1941, obiekt został jej przekazany na cele kultu w 1989. Urządzanie pomieszczenia dostosowanego do wymogów liturgii prawosławnej trwało jeszcze kilka lat. Dla podkreślenia nowej funkcji obiektu w centralnym miejscu jego dachu została dobudowana niewielka cebulasta kopuła. Jednorzędowy ikonostas został przeniesiony do Uciany w 1999 z nieużywanej cerkwi św. Mikołaja w Użpolach i poddany niezbędnej konserwacji. Z cerkwi w Michnowie przeniesione zostały zabytkowe chorągwie. Poza tym na wyposażeniu cerkwi jest kilka dodatkowych ikon w ozdobnych kiotach.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- G. Szlewis, Православные храмы Литвы, Свято-Духов Монастыр, Vilnius 2006, ISBN 9986-559-62-6