Chael Sonnen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chael Sonnen
Ilustracja
Sonnen w 2017
Pełne imię i nazwisko

Chael Patrick Sonnen[1]

Pseudonim

The People's Champ

Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1977[1]
Milwaukie[1]

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone[1]

Wzrost

186[1] cm

Masa ciała

93[1] kg

Styl walki

zapasy[1]

Kategoria wagowa

półciężka[1]

Klub

Team Quest[1]

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

47[1]

Zwycięstwa

31

Przez nokauty

7

Przez poddania

5

Przez decyzje

18

Porażki

15

Remisy

1

Nieodbyte

0

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Akademickie Mistrzostwa Świata
srebro Tokio 2000 85 kg st.klasyczny
  1. Bilans walk aktualny na 20.01.2018.

Chael Patrick Sonnen (ur. 3 kwietnia 1977 w Milwaukie) – amerykański zapaśnik, zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) oraz aktor. Podczas swojej zawodowej kariery występował m.in. w World Extreme Cagefighting (WEC) oraz Ultimate Fighting Championship (UFC), gdzie w tej drugiej był trzykrotnym pretendentem do pasa mistrzowskiego w wadze średniej i półciężkiej. Od 2016 związany z Bellator MMA.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Uniwersytecie Brighama Younga. Na uczelni zaczął trenować zapasy. Następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie w Oregonie. Tam osiągał największe sukcesy dwukrotnie będąc drugim w konferencji Pacyficznej (1999, 2001) zaś w NCAA Division I uplasował się na 8. miejscu w 1998 roku. W latach 1997–2000 czterokrotnie stawał na podium Mistrzostw Uniwersyteckich w stylu klasycznym, wygrywając je w 1999 i 2000. Równocześnie startował w stylu wolnym, gdzie największymi sukcesami było zdobycie brązu w 1999 i srebra w 2000 roku. Posiada tytuł licencjacki Bachelor of Science z socjologii[2]. Wicemistrz akademickich mistrzostw świata w 2000[3] roku.

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

10 maja 1997 w wieku 19 lat zadebiutował w MMA pokonując Bena Haileya na punkty[1]. 13 kwietnia 2002 wygrał turniej Dangerzone, zostając równocześnie mistrzem w wadze półciężkiej. W latach 2003–2005 walczył na lokalnych galach wygrywając m.in. z Renato Sobralem, notując remis z Akihiro Gōno oraz przegrywając z Trevorem Prangleyem, Forrestem Griffinem czy dwukrotnie z Jeremym Hornem. 13 listopada 2003 zdobył pas mistrzowski Gladiator Challenge pokonując Jasona Lamberta na punkty[1].

Na przełomie 2005–2006 walczył dla Ultimate Fighting Championship, lecz po uzyskaniu bilans 1-2 (wygrana w rewanżu z Prangleyem i porażki z Sobralem i Hornem) został z niej zwolniony. W latach 2006–2007 był związany z organizacją Bodog Fight. Stoczył dla niej cztery zwycięskie pojedynki, wygrywając nad takimi zawodnikami jak Aleksiej Olejnik czy Amar Sułojew[1].

12 grudnia 2007 zmierzył się o pas mistrzowski World Extreme Cagefighting w wadze średniej z Paulo Filho, lecz uległ mu, poddając pojedynek na pięć sekund przed końcem 2. rundy. Prawie rok później doszło do rewanżu z Filho gdzie pierwotnie stawką miało być mistrzostwo lecz Brazylijczyk nie zdołał zmieścić się w wymaganym limicie wagowym i ostatecznie zawodnicy nie stoczyli pojedynku o pas. Sonnen wygrał w rewanżu z Filho na punkty. Na początku 2008 ponownie trafił do UFC. W pierwszym pojedynku przegrał z Demianem Maią przez poddanie. Następnie wygrał trzy z rzędu m.in. z Yūshinem Okamim czy Natem Marquardtem po czym otrzymał szansę walki o pas z mistrzem wagi średniej Andersonem Silvą do której doszło 7 sierpnia 2010. Sonnen nieoczekiwanie dominował nad mistrzem przez większość pięciorundowego starcia lecz na niespełna dwie minuty przed zakończeniem pojedynku Silva założył duszenie trójkątne nogami wraz z dźwignią na rękę i zmusił Sonnena do poddania się. Starcie te zostało ogłoszone walką roku 2010. Po walce okazało się, iż Amerykanin był na dopingu. Próbka Sonnena wykazała aż 17-krotnie wyższy poziom testosteronu w porównaniu do poziomu zwykłego mężczyzny oraz 4-krotnie wyższy niż dopuszczalna norma dla sportowców. Sonnen został ukarany karą finansową 2500 USD oraz rocznym zawieszeniem przez Kalifornijską Stanową Komisję Sportową (California State Athletic Commission)[4].

Po odbyciu zawieszenia 8 października 2011 stoczył wygrany pojedynek z byłym mistrzem WEC Brianem Stannem. W następnym starciu pokonał Michaela Bispinga po czym ponownie otrzymał walkę o pas z Silvą. 7 lipca 2012 przegrał z Brazylijczykiem przez TKO na początku 2. rundy[1].

27 kwietnia 2013 na UFC 159 zastąpił kontuzjowanego Dana Hendersona w pojedynku o pas mistrzowski wagi półciężkiej z Jon Jonesem. Sonnen kolejny raz przegrał przed czasem w mistrzowskim pojedynku, tym razem na 17 sekund przed końcem 1. rundy. Do końca 2013 stoczył dwa pojedynki - wygrany z Maurício Ruą oraz przegrany z Rashadem Evansem[1].

W październiku 2013 został głównym trenerem w reality show The Ultimate Fighter: Brazil 3 razem z Wanderleiem Silvą. W czasie trwania programu, w czerwcu Silva uległ kontuzji dłoni która wykluczyła go z walki z Sonnenem. Został on zastąpiony przez rodaka Vitora Belforta. Dwa miesiące później na jednych z niezapowiedzianych badań antydopingowych próbka Sonnena dała wynik pozytywny - znaleziono w niej anastrozol oraz klomifen[5]. Amerykanin został natychmiastowo usunięty ze starcia z Belfortem. Drugie badanie ponownie wykazało ślady obu substancji oraz dodatkowo hormonu wzrostu (HGH), EPO i hormonu zwierzęcego[6]. 30 czerwca 2014 UFC oraz FOX Sport ogłosiły zerwaniem kontraktów z Sonnenem z powodu afery dopingowej, wcześniej, bo 11 czerwca ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[7]. 23 lipca 2014 został zawieszony na dwa lata przez Komisję Sportową Stanu Nevada (Nevada State Athletic Commission)[8].

We wrześniu 2016 poinformował o związaniu się z Bellator MMA[9]. 21 stycznia 2017 zadebiutował w organizacji, walką z byłym mistrzem UFC Tito Ortizem, którą ostatecznie przegrał przez poddanie w 1. rundzie[10]. 24 czerwca 2017 na gali Bellator 180 pokonał jednogłośnie na punkty Wanderleia Silvę[11].

20 stycznia 2018 wziął udział w turnieju Bellator Heavyweight Grand Prix pokonując w ćwierćfinale Quintona Jacksona jednogłośnie na punkty[12].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki:

  • 2002: Dangerzone – 1. miejsce w turnieju oraz mistrzostwo wagi półciężkiej (-93)
  • 2003: mistrz Hitman Fighting w wadze półciężkiej
  • 2003: mistrz Gladiator Challenge w wadze półciężkiej
  • 2003: mistrz Rumble at the River w wadze półciężkiej
  • 2010: World MMA Awards – walka roku przeciwko Andersononowi Silvie[13]

Zapasy:

  • National Collegiate Athletic Association:
  • University National Greco-Roman Championships:
    • 1997: 3. miejsce (187,25 lb)
    • 1998: 2. miejsce (187,25 lb)
    • 1999: 1. miejsce (187,25 lb)
    • 2000: 1. miejsce (187,25 lb)
  • Akademickie Mistrzostwa Świata:
  • Senior National Greco-Roman Championships:
    • 2000: 4. miejsce (187,25 lb)
    • 2002: 4. miejsce (185 lb)
  • US Greco-Roman Olympic Team Trials:
    • 2000: 1. miejsce (West Regional Champion) (187,25 lb)
    • 2000: 3. miejsce (187,25 lb)
  • US Greco-Roman World Team Trials:
    • 2002: 4. miejsce (211,75 lb)
  • Dave Schultz Memorial International Greco-Roman:
    • 2000: 1. miejsce (187,25 lb)
    • 2001: 1. miejsce (213,75 lb)
  • University National Freestyle Championships:
    • 1998: 5. miejsce (187,25 lb)
    • 1999: 3. miejsce (187,25 lb)
    • 2000: 2. miejsce (187,25 lb)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o Statystyki i rekord MMA na tapology.co. tapology.com. [dostęp 2018-01-23]. (ang.).
  2. Oops... Sorry! [online], www.uk.ufc.com [dostęp 2017-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-03-12] (ang.).
  3. Dane na [online], Foeldeak.com [dostęp 2016-12-31] (ang.).
  4. CSAC: Sonnen Positive for PEDs at UFC 117 [online], www.sherdog.com [dostęp 2017-11-17] (ang.).
  5. UFC 175: Chael Sonnen na dopingu. Amerykanin wypada z gali w Las Vegas [UPDATE] | MMAnews [online], www.mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
  6. Chael Sonnen fails second drug test, tests positive for HGH and EPO - MMA Fighting [online], www.mmafighting.com [dostęp 2017-11-17].
  7. Chael Sonnen announces he's retiring from MMA after 17 years of fighting | FOX Sports [online], www.foxsports.com [dostęp 2017-11-17] (ang.).
  8. Chael Sonnen suspended two years by the Nevada Athletic Commission for failed drug tests - MMA Fighting [online], www.mmafighting.com [dostęp 2017-11-17].
  9. Chael Sonnen podpisał kontrakt z Bellatorem. mmanews.pl. [dostęp 2016-09-16]. (pol.).
  10. Wyniki Bellator 170: Ortiz zadusił Sonnena, Daley znokautował Warda. mmanews.pl. [dostęp 2017-01-22]. (pol.).
  11. Bartłomiej Zubkiewicz: Bellator 180: Sonnen vs. Silva – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-06-25. [dostęp 2017-06-25]. (pol.).
  12. Tristen Critchfield: Sonnen Advances in HW Grand Prix, MacDonald Captures Welterweight Title at Bellator 192. sherdog.com, 2018-01-20. [dostęp 2018-01-23]. (ang.).
  13. World MMA Awards 2010 Winners - MMA Fighting [online], www.mmafighting.com [dostęp 2017-11-17].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]