Chalcophaps

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chalcophaps[1]
Gould, 1843[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – miedzianka szmaragdowa (C. indica)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

gołębiowe

Rodzina

gołębiowate

Podrodzina

trerony

Rodzaj

Chalcophaps

Typ nomenklatoryczny

Chalcophaps longirostris Gould, 1848[a]

Synonimy
Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Chalcophapsrodzaj ptaków z podrodziny treronów (Raphinae) w obrębie rodziny gołębiowatych (Columbidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji i Australazji[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 23–27 cm; masa ciała 89–192 g; rozpiętość skrzydeł 43–46 cm[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Peristera: gr. περιστερα peristera „gołąb” (generalnie utożsamiany z gołębiem skalnym i jego udomowionymi odmianami, ale również z grzywaczem, siniakiem i turkawką)[7]. Gatunek typowy: Columba indica Linnaeus, 1758.
  • Chalcophaps: gr. χαλκος khalkos „brązowy”; φαψ phaps, φαβος phabos „gołąb”[8].
  • Monornis: gr. μονος monos „pojedynczy”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[9]. Gatunek typowy: Monornis perpulchra Hodgson, 1844 (= Columba indica Linnaeus, 1758).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Podgatunek C. indica.
  2. Młodszy homonim Peristera Rafinesque, 1815 (Mollusca).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chalcophaps, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J. Gould: The birds of Australia. London: Printed by R. and J. E. Taylor; pub. by the author, 1848, s. ryc. 62 i tekst. (ang.).
  3. R.P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1831, s. 471. (fr.).
  4. B.H. Hodgson: Catalogue of Nipalese Birds, collected between 1824 and 1844. W: J.E. Gray: The zoological miscellany: to be continued occasionally. London: Published by Treuttel, Wurtz and Co., G.B. Sowerby, W. Wood, 1844, s. 85. (ang.).
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pigeons. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-04-02]. (ang.).
  6. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Pigeons and Doves (Columbidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.columb2.01. [dostęp 2023-04-23]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. The Key to Scientific Names, Peristera [dostęp 2022-01-22].
  8. The Key to Scientific Names, Chalcophaps [dostęp 2022-01-22].
  9. The Key to Scientific Names, Monornis [dostęp 2022-01-22].
  10. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Raphinae Wetmore, 1930 (1835) - trerony (wersja: 2023-03-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).