China Open 2009
| ||||
| ||||
| Liczba uczestników |
35 | |||
|---|---|---|---|---|
| Miejsce | ||||
| Zwycięzca | ||||
| II miejsce | ||||
| Najwyższy break |
140 | |||
World Snooker China Open – siódmy turniej rankingowy sezonu snookerowego 2008/2009, rozegrany w dniach od 30 marca do 5 kwietnia 2009 w audytorium Uniwersytetu Pekińskiego. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Stephen Maguire, który przegrał w swoim pierwszym meczu z Dave’em Haroldem 0:5.
Zwycięzcą turnieju został Peter Ebdon, który w finale pokonał Johna Higginsa 10:8. Dla Anglika było to ósme zwycięstwo w imprezie rankingowej w karierze; pierwsze od UK Championship w 2006 roku.
Mecz kwalifikacyjne odbyły się w dniach 21–24 stycznia 2009 roku w Prestatynie. Ze względów marketingowych mecz Lianga Wenbo z Robertem Milkinsem w trzeciej rundy kwalifikacji został przeniesiony do fazy głównej turnieju. Zwycięzca tego pojedynku, Milkins, spotkał się z Joe Swailem w czwartej rundzie eliminacji. Oba mecze odbyły się w Pekinie. Z tego powodu wszystkie breaki, które padły w czwartej rundzie kwalifikacji były zaliczane do fazy głównej turnieju.
W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Zwycięzca: £52 000
- II Miejsce: £25 000
- Półfinalista: £9 000
- Ćwierćfinalista: £5 775
- Ostatnia 16-ka: £5 000
- Ostatnia 32-ka: £3 450
- Ostatnia 48-ka: £2 050
- Ostatnia 64-ka: £1 400
- Najwyższy break turnieju: £2 000
- Maksymalny break: £20 000
- Najwyższy break eliminacji: £500
- Maksymalny break w eliminacjach: £1 000
Łączna pula nagród: £271 000
Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]
- John Parrott po przejściu zwycięsko przez rundy kwalifikacyjne musiał wycofać się z dalszego udziału w turnieju ze względów zdrowotnych[1]. Po jego wycofaniu Cao Xinlong, który miał z nim zagrać w rundzie dzikich kart, automatycznie awansował do pierwszej rundy turnieju.
Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicy rozstawieni[edytuj | edytuj kod]
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Jako drugi rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej.
|
Zawodnicy nierozstawieni[edytuj | edytuj kod]
Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju China Open poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej ówczesnego sezonu):
|
|
Runda dzikich kart[edytuj | edytuj kod]
Tradycyjnie podczas chińskich turniejów, siedmiu lokalnych zawodników spotkało się z przeciwnikami z oficjalnej listy rankingowej. Zwycięzcy awansowali do pierwszej rundy fazy głównej turnieju. Mecze były rozgrywane 30 marca 2009 roku.
| Mecz | Wynik | ||
|---|---|---|---|
| WC1 |  Judd Trump
|
3-5 |  Tang Jun
|
| WC2 | Ricky Walden
|
5-0 | Cao Kaisheng
|
| WC3 | Stuart Pettman
|
5-2 | Cao Yupeng
|
| WC4 | Rod Lawler
|
3-5 | Yu Delu
|
| WC5 | John Parrott MBE
|
wd-wo[1] | Cao Xinlong
|
| WC6 | David Gray
|
1-5 | Tian Pengfei
|
| WC7 | Michael Holt
|
3-5 | Xiao Guodong
|
Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]
Przebieg finału[edytuj | edytuj kod]
| Finał: Lepszy z 19 frame’ów Uniwersytet w Pekinie, Chiny, 5 kwietnia 2009. Sędzia: Michaela Tabb
| ||
| Peter Ebdon (9)
|
10-8 | John Higgins (5) MBE
|
| Sesja popołudniowa: 4-87 (60), 84-1 (84), 109-15 (108), 15-78, 68-5, 68-57, 10-64 72-56 (54 Ebdon, 56 Higgins), 0-140 (140) Sesja wieczorna: 114-16 (52, 57), 13-105 (62), 46-64, 55-25, 32-75 (51), 67-43, 53-63 (52 Ebdon) 64-3, 86-8 (71) | ||
| 108 | Najwyższy break | 140 |
| 1 | 100+ breaki | 1 |
| 7 | 50+ breaki | 5 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego[edytuj | edytuj kod]
Ricky Walden 140, 128, 123, 109, 105
John Higgins 140, 132, 121, 110, 103- Peter Ebdon 138, 108, 100
Gerard Greene 134, 118- Mark Allen 132
- Stephen Hendry 129, 108
Ding Junhui 127- Joe Swail 127
- Ronnie O’Sullivan 124, 104
- Stuart Bingham 124
- Dave Harold 115
- Shaun Murphy 114
- Graeme Dott 109, 101, 100
- Jamie Cope 109
- Jin Long 109
- Stuart Pettman 109
- Xiao Guodong 108
- Mark Selby 105
- Tian Pengfei 105
Michael Judge 103- Judd Trump 100, 100
- David Gilbert 100
Statystyki turnieju[edytuj | edytuj kod]
Statystyki pierwszej rundy[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 15 | 46,88% |
|
|
Chiny | 6 | 18,76% |
|
|
Szkocja | 4 | 13,50% |
|
Walia | 2 | 6,75% |
|
Irlandia Północna | 2 | 6,25% |
|
Australia | 1 | 3,13% |
|
Hongkong | 1 | 3,13% |
|
Irlandia | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 11
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 5
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 113 (144)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,06
- Najwyższe zwycięstwo: 5-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki drugiej rundy[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 9 | 56,25% |
|
|
Szkocja | 3 | 18,75% |
|
|
Chiny | 2 | 12,50% |
|
|
Walia | 1 | 6,25% |
|
|
Australia | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 11
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 5
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 7
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 58 (72)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,25
- Najwyższe zwycięstwo: 5-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki ćwierćfinałów[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 4 | 50,00% |
|
|
Szkocja | 3 | 37,50% |
|
|
Walia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 27 (36)
- Średnia liczba partii w meczu: 6,75
- Najwyższe zwycięstwo: 5-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 2 | 50,00% |
|
|
Szkocja | 1 | 25,00% |
|
|
Walia | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 17 (22)
- Średnia liczba partii w meczu: 8,50
- Najwyższe zwycięstwo: 6-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]
Mecze kwalifikacyjne do turnieju China Open 2009 były rozgrywane pomiędzy 21 a 24 stycznia 2009 roku w Pontin’s Centre, Prestatyn (Walia). Wyłoniły one 16 zawodników. 8 z kwalifikantów najwyżej notowanych w światowym rankingu snookerowym zostało rozstawionych do drabinki turniejowej. Pozostałych 8 kwalifikantów najniżej notowanych w światowym rankingu snookerowym zagrało z 8 lokalnymi zawodnikami w rundzie dzikich kart – zwycięzcy tych spotkań zagrali w pierwszej rundzie pojedynku zasadniczego[3][4].
Drabinka kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]
- "*" Mecze rozgrywane w Pekinie.
Breaki stupunktowe kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]
- Stuart Pettman 142
- Patrick Wallace 138
- Scott MacKenzie 131
- Liu Chuang 121
Atthasit Mahitthi 110- Kuldesh Johal 104
- Jin Long 103
- Martin Gould 103
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Parrott Pulls Out. World Snooker, listopad 2008. [dostęp 2008-11-20]. (ang.).
- ↑ a b c nieklasyfikowany w pierwszej 75. rankingu na sezon 2009/2010
- ↑ World Snooker Coverage: China Open Qualifying
- ↑ Global Snooker Coverage: Qualifying. [dostęp 2012-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-22)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- China Open na oficjalnej stronie Światowej Federacji Snookera (ang.)
- China Open na stronie Global-Snooker. global-snooker.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-19)]. (ang.)