Chruściki Białorusi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chruściki BiałorusiBiałoruś należy do najsłabiej poznanych obszarów Europy pod względem fauny chruścików. Pierwsze istotniejsze dane zawdzięczamy pracom polskiej zoolog Marii Racięckiej z Wilna, z początków XX wieku, których część materiałów odnoszących się do Wileńszczyzny dotyczy terenów współczesnej Białorusi. Poważniejsze badania rozpoczęły się dopiero pod koniec XX wieku, w wyniku współpracy Katedry Ekologii i Ochrony Środowiska (najpierw w ramach WSP, potem UWM) z Instytutem Zoologii Akademii Nauk Białorusi. Do tej pory udokumentowano występowanie 105 gatunków chruścików. Stosunkowo mała liczba gatunków w porównaniu do Polski (zobacz chruściki Polski) czy Ukrainy (zobacz chruściki Ukrainy), wynika z nizinnego charakteru kraju i braku gatunków górskich.

Rhyacophilidae[edytuj | edytuj kod]

Hydroptilidae[edytuj | edytuj kod]

Ecnomidae[edytuj | edytuj kod]

Polycentropodidae[edytuj | edytuj kod]

Hydropsychidae[edytuj | edytuj kod]

Phryganeidae[edytuj | edytuj kod]

Brachycentridae[edytuj | edytuj kod]

Brachycentrus subnubilus Curt.

Goeridae[edytuj | edytuj kod]

Lepidostomatidae[edytuj | edytuj kod]

Limnephilidae[edytuj | edytuj kod]

Sericostomatidae[edytuj | edytuj kod]

Molannidae[edytuj | edytuj kod]

Beraeidae[edytuj | edytuj kod]

Leptoceridae[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]