Cichowola
Na mapach: 
52°50′39″N 23°59′40″E/52,844167 23,994444
52°50′39″N 23°59′40″E/52,844167 23,994444| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231964 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 52°50′39″N 23°59′40″E/52,844167 23,994444
| |
Cichowola[2] (biał. Ціхаволя; ros. Тиховоля) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie świsłockim, w sielsowiecie Dobrowola, na terenie Parku Narodowego „Puszcza Białowieska”.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś Cicha Wola leśnictwa białowieskiego w ekonomii grodzieńskiej w drugiej połowie XVII wieku[3].
W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie bielskim[a], w gminie Masiewo[4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 425 osób, wśród których 385 było wyznania prawosławnego, 29 rzymskokatolickiego, a 11 mojżeszowego. Jednocześnie 381 mieszkańców zadeklarowało białoruską przynależność narodową, 33 polską, a 11 żydowską. We wsi było 76 budynków mieszkalnych[5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność powiatowa miejscowości zmieniała się. Do 1920 leżała w powiecie prużańskim, w latach 1920 - 1922 w powiecie białowieskim i od 1922 w powiecie bielskim.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Stanisław Zawadzki, Gospodarowanie ekonomiami królewskimi w Wielkim Księstwie Litewskim w świetle kontraktów dzierżawnych z II poł. XVII w., Warszawa 2021, s. 170.
- ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2019-09-11]. (pol.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 8.
