Czesław Śleziak (wojskowy)

Czesław Śleziak
	podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1906 ; Żywiec
Data i miejsce śmierci	17 stycznia 1972 ; Katowice
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	11 Pułk Piechoty,; Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich,; 5 Kresowa Dywizja Piechoty
Stanowiska	zastępca dowódcy pułku
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: kampania wrześniowa; bitwa o Narwik; kampania włoska;
	Odznaczenia

Czesław Śleziak (ur. 15 lipca 1906 w Żywcu^[1], zm. 17 stycznia 1972 w Katowicach^[2]) – polski wojskowy, podpułkownik, zastępca dowódcy pułku w 5 Kresowej Dywizji Piechoty, uczestnik walk o Narwik, Monte Cassino i Ankonę.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent gimnazjum w Żywcu w roku 1923^[1]. W 1927 ukończył Seminarium Nauczycielskie w Białej Krakowskiej^[1]. W 1927 powołany do wojska, służył w Szkole Podchorążych o Ostrowi Mazowieckiej^[1]. Został następnie zawodowym oficerem, przez 9 kolejnych lat przydzielony do 11 pułku piechoty w Tarnowskich Górach^[1].

Podczas kampanii wrześniowej został ciężko ranny^[1]. Mimo to udaje mu się przedostać do Francji, gdzie w tworzącej się Armii Polskiej otrzymał stopień kapitana w Brygadzie Strzelców Podhalańskich^[1]. Uczestniczył w bitwie o Narwik jako dowódca kompanii^[1]. Po klęsce Francji przedostał się na Wyspy Brytyjskie; tam do 1942 uczestniczył w szkoleniu oddziałów polskich w Szkocji^[1].

W 1942 wysłany został na Bliski Wschód z zadaniem szkolenia i formowania II Korpusu^[2]. Otrzymał awans na dowódcę dywizjonu dział samobieżnych w 2 Brygadzie Pancernej^[2]. Wraz ze swoim dywizjonem brał udział w Bitwie o Monte Cassino na odcinku 5 Kresowej Dywizji Piechoty^[2]. W dalszej kolejności walczył pod Piedimonte, Musone, Ankoną, uczestniczył w forsowaniu Linii Gotów i, ostatecznie, zakończył szlak bojowy zdobyciem Bolonii w kwietniu 1945^[2].

Po zakończeniu wojny przez kilka lat mieszkał w Szwajcarii, gdzie ukończył szkołę hotelarską^[2]. Wyjechał następnie do Londynu, w którym otworzył hotel^[2]. W ostatnich latach życia wielokrotnie przyjeżdżał do Polski, między innymi lecząc się w Krynicy^[2]. Zmarł w klinice w Katowicach^[2]. Pochowany w Żywcu^[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Słownik biograficzny Żywiecczyzny 1995 ↓, s. 210.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Słownik biograficzny Żywiecczyzny 1995 ↓, s. 211.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

JanJ. Blitz JanJ. i inni, Słownik biograficzny Żywiecczyzny. Tom I, Żywiec: Spółdzielnia wydawnicza Gazeta Żywiecka, 1995, s. 210-211, ISBN 83-902605-1-4 .

[CITEREFSłownik_biograficzny_Żywiecczyzny1995210-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Słownik biograficzny Żywiecczyzny 1995 ↓, s. 210.

[CITEREFSłownik_biograficzny_Żywiecczyzny1995211-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Słownik biograficzny Żywiecczyzny 1995 ↓, s. 211.

[1]

[2]