Czesław Soroczyński

Czesław Soroczyński
Czesław Lehman
	major kawalerii
Data i miejsce urodzenia	22 września 1893 ; Bursztyn
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	8 Pułku Ułanów
Stanowiska	kwatermistrz
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa
	Odznaczenia

Czesław Soroczyński vel Lehman^[a] (ur. 22 września 1893 w Bursztynie, zm. ?) – major kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 września 1893 w Bursztnie, w rodzinie Albina^[2]^[3].

16 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 2 pułku ułanów, awansując na plutonowego^[4]. 6 kwietnia 1917 został wymieniony jako uprawniony do odznaczenia austrackiego Krzyż Wojskowy Karola^[4].

18 marca 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich służący w 2 pułku szwoleżerów został mianowany z dniem 1 marca 1919 podporucznikiem kawalerii^[5]. W szeregach tego pułku walczył na wojnie z bolszewikami, a po jej zakończeniu służył jako oficer zawodowy^[6]. W 1924 był przydzielony do 5 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Krakowie na stanowisko I oficera sztabu^[7]. Później został przeniesiony do 8 pułku ułanów w Krakowie^[8]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 w korpusie oficerów kawalerii. W marcu tego roku został wyznaczony w macierzystym pułku na stanowisko kwatermistrza^[9]^[10]^[11]. Obowiązki kwatermistrza pełnił do września 1939. W międzyczasie (1938) zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę II zastępcy dowódcy pułku^[12]. Jako kwatermistrz pułku walczył w kampanii wrześniowej^[13]. Dostał się do niemieckiej niewoli. Przybywał w Oflagu VII A Murnau^[14].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[15]^[16]^[2]^[17]
Krzyż Walecznych dwukrotnie^[18]^[12]
Srebrny Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”^[19]^[18]^[12]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Na podstawie prawomocnego aktu przysposobienia uległo zmianie nazwisko rtm. Czesława Lehmana z 2 pszwol. z „Lehman” na „Soroczyński”^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 100 z 29 września 1924, s. 555.
↑ ^a ^b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-19]..
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-19]..
↑ ^a ^b Żołnierze Niepodległości : Lehmann (Lehrmann) Czesław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-06-19].
↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919, poz. 1148, jako Czesław Lehmann.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 597, 679, jako Lehamn-Soroczyński.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 83, 539, 602.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 297, 344.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 100.
↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 21, 76.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 145, 635.
↑ ^a ^b ^c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 130.
↑ Głowacki 1986 ↓, s. 367.
↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-06-18].
↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 364.
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-19]..
↑ ^a ^b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 145.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Przegląd Kawaleryjski, 1930.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

[2] Na podstawie prawomocnego aktu przysposobienia uległo zmianie nazwisko rtm. Czesława Lehmana z 2 pszwol. z „Lehman” na „Soroczyński”^[1].

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_100_z_29_września_1924,_s._555-1] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 100 z 29 września 1924, s. 555.

[p1-3] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-19]..

[4] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-19]..

[p2-5] Żołnierze Niepodległości : Lehmann (Lehrmann) Czesław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-06-19].

[6] Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919, poz. 1148, jako Czesław Lehmann.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923597,_679,_jako_Lehamn-Soroczyński-7] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 597, 679, jako Lehamn-Soroczyński.

[CITEREFRocznik_Oficerski192483,_539,_602-8] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 83, 539, 602.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928297,_344-9] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 297, 344.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_31_marca_1930,_s._100-10] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 100.

[CITEREFRocznik_oficerów_kawalerii193021,_76-11] Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 21, 76.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932145,_635-12] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 145, 635.

[CITEREFRybkaStepan2006130-13] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 130.

[CITEREFGłowacki1986367-14] Głowacki 1986 ↓, s. 367.

[15] Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-06-18].

[16] M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_11_listopada_1931,_s._364-17] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 364.

[18] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-19]..

[CITEREFRocznik_Oficerski1932145-19] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 145.

[20] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636.

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[1]