Dúnchad mac Fíachnai
| legendarny król Ulaidu | |
| Okres |
od 637 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Ojciec | |
| Matka |
Cumne Dub |
| Dzieci | |
Dúnchad mac Fíachnai (zm. ok. 644 r.) – król Ulaidu (Ulsteru) z dynastii Dál Fiatach od 637 r. do swej śmierci, syn króla Ulaidu Fiachny III mac Demmáin oraz Cumne Dub („Czarnej”), córki Furadrána, syna Bécca z Uí Tuirtre (plemię Airgialla na zachód od jeziora Lough Neagh, ob. hr. Tyrone).
Matka Dúnchada była wcześniej żoną stryja jego ojca, Báetána mac Cairill (zm. 581 r.), z którym miała dzieci. Te dzieci były zostały zabite przez rodzonego brata Dúnchada, Máel Dúina w forcie Mogna (Mogno) 605 r. Tenże zginął w Descert Maigi (prawdopodobnie Disert Moigh, w pobliżu Banbridge) z ręki przyrodniego brata, Maél Coby. Dynastia Dál Fiatach odzyskała tron Ulaidu po bitwie pod Mag Roth (Moira (Moyrath), hrabstwo Down) w 637 r., w której zginął Congal II Cláen mac Scandláin z dynastii Dál nAraidi. Synem Dúnchada był Congal Cendfota (zm. 674 r.), przyszły król Ulaidu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A New History of Ireland, Vol. I: Prehistoric and Early Ireland, ed. by D. Ó Cróinín, Oxford University Press 2008, s. 217-219, ISBN 978-0-19-922665-8.
- Byrne F. J., Irish Kings and High-Kings Four Courts Press, Second edition (Repr.), Dublin 2004, ISBN 1-85182-552-5.
- Dobbs M. E., The History of the Descendants of Ir, „Zeitschrift für celtische Philologie” 13 (1921), s. 340-341: „Zeitschrift für celtische Philologie” 14 (1923), s. 79.