Davis Valley
82°27′30″S 51°05′00″W/-82,458333 -51,083333| Terytorium | |
|---|---|
| Powierzchnia |
53 km² |
| Rodzaj obiektu |
dolina |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
| 82°27′30″S 51°05′00″W/-82,458333 -51,083333
| |
Davis Valley – wolna od lodu dolina na wschód od Forlidas Ridge w północno-wschodniej części Dufek Massif w paśmie Pensacola Mountains w Górach Transantarktycznych.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwana na cześć Edwarda H. Davisa, mechanika budowlanego stacji badawczej Ellsworth podczas zimowania w 1957 roku[1].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Wolna od lodu dolina na wschód od Forlidas Ridge w północno-wschodniej części Dufek Massif w pasmie Pensacola Mountains w Górach Transantarktycznych[1]. Jest to jeden z najdalej na południe położonych systemów tzw. „suchych dolin” (ang. dry valleys) – dolin pozbawionych pokrywy lodowej[2]. Davis Valley zajmuje 53 km², ma ok. 5 km szerokości i 7 km długości[3]. Stanowi największy system tzw. „suchych dolin” na południe od 80°S na obszarze Antarktydy między 90°W-0°-90°E[2]. Od wschodu ogranicza ją Wujek Ridge i Mount Pavlovskogo (1074 m) oraz lodowiec spływający z Sallee Snowfield do Ford Ice Piedmont, od zachodu Clemons Spur, Angels Peak (964 m) i Forlidas Ridge[3]. Z Sallee Snowfield spływa do doliny lodowiec Edge Glacier[3]. Od południa nad doliną góruje Mount Beljakova (1240 m) a jej północno-zachodni kraniec wyznacza Sallee Snowfield[3].
Dolinę wypełniają lekko zwietrzałe piargi i glina zwałowa, a jej krajobraz ma charakter polodowcowy[4]. W osłoniętych miejscach i w szczelinach głazów odkryto niezidentyfikowane porosty[5]. W niewielkich płytkich stawach roztopowych w północnej części doliny zaobserwowano obecność sinic na ich dnie i przy brzegach[5]. W wyschniętych stawach znaleziono natomiast wrotki i niesporczaki[6].
Davis Valley i Forlidas Pond stanowią Szczególnie Chroniony Obszar Antarktyki (ang. Antarctic Specially Protected Area, ASPA) – ASPA 119 (Davis Valley and Forlidas Pond, Dufek Massif, Pensacola Mountains)[7].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dolina została zmapowana przez United States Geological Survey na podstawie badań lądowych i zdjęć lotniczych w latach 1956–1966[1].
W 1957 roku dolinę eksplorowali naukowcy prowadzący badania w ramach Międzynarodowego Roku Geofizycznego. Dalsze prace badawcze prowadziła ekspedycja United States Geological Survey w 1978 roku i w 2003 roku wyprawa British Antarctic Survey[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and United States Gazetteer ↓.
- ↑ a b Antarctic Treaty Secretariat 2005 ↓, s. 1.
- ↑ a b c d Antarctic Treaty Secretariat 2005 ↓, s. 4.
- ↑ Antarctic Treaty Secretariat 2005 ↓, s. 5.
- ↑ a b Antarctic Treaty Secretariat 2005 ↓, s. 6.
- ↑ Antarctic Treaty Secretariat 2005 ↓, s. 7.
- ↑ Antarctic Treaty Secretariat 2022 ↓.
- ↑ Antarctic Treaty Secretariat 2005 ↓, s. 9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Davis Valley (United States Gazetteer). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Secretariat of the Antarctic Treaty: Management Plan for Antarctic Specially Protected Area No. 119. 2005. [dostęp 2022-05-30].
- Secretariat of the Antarctic Treaty, ASPA 119: Davis Valley and Forlidas Pond, Dufek Massif, Pensacola Mountains, [w:] www.ats.aq [online] [dostęp 2022-05-30] (ang.).