Delikatory
55°44′39″N 27°17′26″E/55,744167 27,290556| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°44′39″N 27°17′26″E/55,744167 27,290556
| |
Delikatory (biał. Далікатары; ros. Даликаторы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Druja.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów wieś leżała w granicach Imperium Rosyjskiego[1].
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[2] (od 1926 w województwie wileńskim[3]), w powiecie brasławskim, w gminie Słobódka[4][5].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 80 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 3 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 77 białoruską. Było tu 13 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 15 domach zamieszkiwały 82 osoby[5].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Słobódce. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Słobódce[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Delikatory, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Słobódka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 399.
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 13.
- ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 13.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 327.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Delikatory, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Słobódka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 399.