Diagram maszyny stanowej
Wygląd
Diagram maszyny stanowej – realizacja matematycznej koncepcji automatu skończonego w zastosowaniach informatyki wchodzącej w skład języka UML. Diagram opisuje szereg stanów przez jakie pod wpływem interakcji może przejść obiekt w systemie informatycznym. Pokazuje możliwe stany obiektu, od stanu początkowego do stanu końcowego oraz przejścia, które powodują zmianę tego stanu.
Podstawowe pojęcia[edytuj | edytuj kod]
Podstawowymi pojęciami diagramów maszyny stanowej są[2]:
- Pseudo stan początkowy – reprezentuje domyślne wierzchołek, który jest źródłem dla pojedynczego przejścia do stanu domyślnego stanu złożonego. Może istnieć tylko jeden stan początkowy.
- Stan – modeluje pojedynczy stan obiektu, rezultat poprzedniej aktywności, wykonuje pewne czynności, czeka na jakieś zdarzenie.
- Akcje wejściowe (entry) – akcje wykonywane bezpośrednio przy wejściu do stanu.
- Akcje wyjściowe (exit) – akcje wykonywane bezpośrednio po wyjściu ze stanu.
- Przejście własne – wskazuje, że wykonał pewną akcję i powraca do tego samego stanu.
- Przejście – bezpośrednia zależność między wierzchołkiem źródłowym i wierzchołkiem docelowym. Wskazuje akcję po której obiekt przejdzie do kolejnego stanu.
- Stan końcowy – może istnieć więcej niż jeden stan końcowy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Visual Paradigm.
- ↑ Stanisław Wrycza, Bartosz Marcinkowski, Krzysztof Wyrzykowski 2006. Język UML 2.0 w modelowaniu systemów informatycznych, ISBN 83-7361-892-9, 8373618929.