Diaporthales

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diaporthales
Ilustracja
Diaporthe eres na gałązce drzewa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Sordariomycetes

Rząd

Diaporthales

Nazwa systematyczna
Diaporthales Nannf.
Nova Acta R. Soc. Scient. upsal., Ser. 4 8(no. 2): 53 (1932)[1]
Typ nomenklatoryczny

Diaporthe Nitschke 1870

Cytospora rhizophorae. A,B – konidiomy C,D. – poprzeczne przekroje konidiomów, E,F. – konidiofory, G,H – konidia. Skala:: A,B = 200 μm, C = 100 μm, D = 50 μm, E,G = 10 μm, H = 5 μm
Phomopsis phaseoli na soi

Diaporthales Nannf. – rząd grzybów z klasy Sordariomycetes[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Saprotrofy i pasożyty roślin, gatunki o dużym znaczeniu w fitopatologii leśnej[3]. Często rozwijają się na pędach, korze i drewnie drzew, przyjmując formę wybrzuszeń, brodawek lub krótkich sztyletowatych narośli. Perytecja małe, o kształcie kolbowatym z długimi szyjkami, barwie od ciemnobrunatnej do czarnej. Często wyrastają na tym samym miejscu co anamorfy – koliście wokół wcześniej tam istniejącego pyknidium. Są zagłębione w podkładkach lub pseudopodkładkach w postaci ściśle upakowanych, kulistych zespołów. W zespołach tych szyjki perytecjów ułożone są równolegle lub nieco ukośnie w ten sposób, że wszystkie ujścia znajdują się w wystającej ponad perytecjum brodawce lub tarczce (egzotecjum). Worki prototunikowe, zazwyczaj grubościenne, cylindryczne, wrzecionowate lub maczugowate, początkowo tworzące pęczki na dnie perytecjum. Po dojrzeniu odrywają się od strzępek i tkwią luźno rozrzucone w perytecjum. Rozsiewane są za pomocą nieamyloidalnego i silnie załamującego światło aparatu apikalnego mającego postać pierścienia. Pod mikroskopem jest widoczny jako dwie świecące, eliptyczne plamki, czasami jednak jest mało widoczny. W dojrzałych perytecjach brak wstawek[4].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum

Diaporthomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Taksonomia

Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do rzędu tego należą:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-13] (ang.).
  2. a b CABI databases [online] [dostęp 2022-12-07].
  3. Karol Manka, Fitopatologia leśna, Warszawa: PWRiL, 2005, ISBN 83-09-01793-6.
  4. Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
  5. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2017-08-24].