Donguzorun
43°11′40″N 42°30′54″E/43,194444 42,515000 Donguzorun (z lewej) i Naukratau (z prawej), widok od północy, ze stoków Elbrusa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
4454 m n.p.m. |
| Wybitność |
1087 m |
| Pierwsze wejście |
7 sierpnia 1888 r. |
Położenie na mapie Kabardo-Bałkarii  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 43°11′40″N 42°30′54″E/43,194444 42,515000
| |
Donguzorun (ros. Донгуз-Орун, Донгузорун Donguzorun, Донгузорунбаши Donguzorunbaszy, gruz. ბაბის მთა Babis Mta) – szczyt w grani głównej Kaukazu, na granicy Rosji i Gruzji, o wysokości 4454[1] m n.p.m.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Donguzorun położony jest w centralnej części Wielkiego Kaukazu, w głównym grzbiecie kaukaskim, między Przełęczą Donguzorun[2] (3203 m)[3] na zachodzie, a Przełęczą Beczo (3367 m)[1] na południowym wschodzie, stanowiąc część wododziału między zlewiskami Morza Czarnego i Morza Kaspijskiego.
W kierunku północnym i wschodnim wznosi się nad górną częścią doliny Baksanu, dopływu Małki, natomiast na zachód i południe nad górnymi partiami dolin Nakry i Dołry, dopływami Inguri.
Donguzorun położony jest w niewielkiej odległości (około 17 km na południe) od Elbrusa, najwyższego szczytu Kaukazu.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Donguzorun wraz ze szczytem Nakratau (4269 m), znajdującym się na zachód od niego, stanowi jeden z wyróżniających się masywów górskich centralnego Kaukazu.
Donguzorun odznacza się wybitną, stromą północną ścianą, liczącą około 1600 m wysokości[4], z charakterystycznym lodowcem, przypominającym cyfrę 7.
Szczyt Donguzoruna ma 3 wierzchołki[5]: zachodni (4429 m), główny (4454 m) i wschodni (4442 m). Wierzchołek główny i zachodni pokryte są grubą warstwą śniegu i lodu lodowcowego.
Wybitność szczytu wynosi 1087 m[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Donguzorun, a ściślej jego wschodni wierzchołek, po raz pierwszy został zdobyty 7 sierpnia 1888 r. przez brytyjskiego alpinistę W.F. Donkina i jego towarzyszy[7].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa szczytu znaczy ‛zagroda dla świń’ (donguz – świnia, orun – miejsce)[8].
Na mapach topograficznych szczyt opisywany jest jako Donguzorun-Czeget-Karabaszy (ros. Донгузорун-Чегет-Карабаши)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c K-38-26 Местиа ↓.
- ↑ Dotyczy to całego masywu Donguzoruna wraz z Nakratau.
- ↑ K-38-25 Сгуриши ↓.
- ↑ Kazimierz Saysse-Tobiczyk (red.): W górach wysokich. Kompendium polskich wypraw wysokogórskich. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1985, s. 61. ISBN 83-214-0304-2.
- ↑ Наумов 1972 ↓, s. 25, 51.
- ↑ Peakbugger.com ↓.
- ↑ Наумов 1972 ↓, s. 40.
- ↑ Твёрдый i , Донгузорунбаши (poz. 931) ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- K-38-25 Сгуриши [mapa topograficzna 1:100000]. ВТУГШ, 1989.
- K-38-26 Местиа [mapa topograficzna 1:100000]. ВТУГШ, 1989.
- А. Ф. Наумов: Баксанская долина (Центральный Кавказ). Москва: Издательство „Физкультура и Спорт”, 1972, s. 39–56.
- Dongusorun, Russia/Georgia [online], Peakbugger.com [dostęp 2020-12-26] (ang.).
- А.В. Твёрдый, Топонимический словарь Кавказа [online], Абхазская интернет-библиотека (www. apsnyteka.org) [dostęp 2020-09-21] (ros.).