Droga międzynarodowa E22 (Polska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
E22
Początek drogi

Granica Olszyna

Koniec drogi

Granica Medyka

Długość

715 km

Województwa

zielonogórskie,
jeleniogórskie,
legnickie,
wrocławskie,
opolskie,
katowickie,
krakowskie,
tarnowskie,
rzeszowskie,
przemyskie

Droga międzynarodowa E22, nazywana także Wstęgą Południa[1] – byłe oznaczenie drogi w Polsce w latach 1962–1985, prowadzącej od przejścia granicznego w Olszynie z NRD do przejścia granicznego w Medyce z ZSRR.

Droga E22 była częścią trasy europejskiej E22 o przebiegu: BerlinWrocławKatowiceKrakówRzeszówPrzemyśl[2]. Dalszy przebieg nie był ustalony, ponieważ ZSRR nie był sygnatariuszem umowy z 1950 r. regulującej przebieg i standard tras europejskich.

Na przełomie lat 70. i 80. XX w. wdrożono nowy system numeracji. Za następcę E22 można uznać E40, o w dużej części identycznym przebiegu w Polsce, jednak na zachodzie wydłużoną i obejmującą zasięgiem tereny Francji i Belgii oraz poprowadzoną przez Zgorzelec, zaś na wschodzie obejmującą zasięgiem Ukrainę, Rosję i Kazachstan. W 1985 Polska przyjęła nowy system numeracji dróg krajowych, a trasy europejskie otrzymały numery krajowe używane zamiennie (równolegle) z międzynarodowymi. Trasa E40 otrzymała numer 4, który co do podstawowej zasady obowiązuje do dziś.

Obecnie polski odcinek posiada następujące oznaczenia krajowe[3]:

Numer Przebieg
  A18   Olszyna – Krzyżowa
  A4   Krzyżowa – Owczary
  39   Owczary – Brzeg
  94   Brzeg – Radymno
  77   Radymno – Przemyśl
  28   Przemyśl – Medyka

Historyczny przebieg E22[edytuj | edytuj kod]

Przebieg w Krakowie[edytuj | edytuj kod]

ul. Jurija Gagarinaul. Fizykówul. Bronowickaul. Piastowskaal. 3 Maja

odcinek wspólny z drogą międzynarodową E7

al. Krasińskiegomost Dębnickiul. Konopnickiej

ul. Kamieńskiegoul. Wielicka

Przebieg w Opolu[edytuj | edytuj kod]

ul. Wrocławskaul. Nysy Łużyckiejul. Katowickaul. Katowickaul. Katowickaul. Armii Ludowejul. Obrońców Stalingradu

Przebieg w Rzeszowie[edytuj | edytuj kod]

ul. Krakowskaul. Turkieniczaul. 1 Majaul. Lwowska

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Oznaczenie obowiązywało od lat 70. do grudnia 1985 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mapa samochodowo-krajoznawcza województwa wrocławskiego 1:500 000, wyd. III, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.
  2. Deklaracja w sprawie budowy głównych tras międzynarodowych, Genewa 1950
  3. Polska 2020/2021: mapa samochodowa 1:700 000, Grupa PWN, 2020, ISBN 978-83-65808-36-3.
  4. Kwrom1: Leżajsk 1980 r. Rynek – teraz jest rondo (KR). Panoramio. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-29)].
  5. Kwrom1: Leżajsk 1979 r. Rynek widok skrzyżowania (obecnie rondo im. Jana Pawła II) (KR). Panoramio. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-29)].
  6. Plan Krakowa. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.
  7. a b Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000. Wyd. jedenaste. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]