Przejdź do zawartości

Dworkino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dworkino
Дворкино
Państwo

 Rosja

Obwód

 królewiecki

Populacja (2010)
• liczba ludności


218[1]

Nr kierunkowy

40157

Kod pocztowy

238402

Tablice rejestracyjne

39, 91

Położenie na mapie obwodu królewieckiego
Mapa konturowa obwodu królewieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Dworkino”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Dworkino”
Ziemia54°21′58,694″N 21°07′44,971″E/54,366304 21,129159

Dworkino (ros. Дворкино; niem. Friedenberg; pol. Rochowo; lit. Frydenbergas) – osiedle w Rosji, w obwodzie królewieckim, w rejonie prawdinskim.

Miejscowość położona jest tuż przy granicy państwowej. Po drugiej strony granicy znajduje się polska osada Melejdy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o Friedenbergu jako dobrze rycerskim Hansa Traupe pochodzi z 1376. Po 1466 majątek przeszedł na własność rodu von Merklichenrode, a później należał do rodu von Damarau i kanclerza Johanna von Kreitzena. Frydenberg przeszedł w posagu na własność rodziny von Wittenau, która posiadała majątek przez kilka stuleci. W 1735 roku we Friedenbergu otwarto szkołę, która działała do 1945 roku. W 1910 Friedenberg liczył 252 mieszkańców. Na początku XX wieku majątek nabył Lothar von Kalkstein, który wybudował tu luksusowy dwór. W 1933 roku Friedenberg liczył 395 mieszkańców, a w 1939 roku 383. Ostatnim właścicielem majątku w latach 1938-1945 był Heinz Böttiger, który przebudował majątek[2].

Po II wojnie światowej Friedenberg nazwano Rochowem. Rochowo zostało siedzibą istniejącej przejściowo zbiorowej gminy Rochowo na terenie tzw. Ziem Odzyskanych, na obszarze przeciętego granicą państwową powiatu gierdawskiego[3]. Prawie cała gmina Rochowo (oprócz Melejd) znalazła się po stronie radzieckiej, przez co została zniesiona, a przypadły Polsce skrawek gminy Rochowo wszedł w skład gminy Skandawa w powiecie kętrzyńskim[4].

W 1947 Rochowo (Friedenberg) przemianowano na Dworkino.

Zobazc też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu królewieckiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2010 roku. (ros.).
  2. Oskar-Wilhelm Bachor, Der Kreis Gerdauen, Würzburg, 1968.
  3. WAPO, UPR, 170, k. 24, Pismo starosty gierdawskiego z 17 1X 1945.
  4. F. Sokołowski, Materiały źródłowe do początków administracji polskiej na Warmii i Mazurach w 1945 roku, Rocznik Olsztyński (dalej: RO), 1972, t. X, ss. 323–329.

Bibliografia i źródła[edytuj | edytuj kod]

  • Oskar-Wilhelm Bachor, Der Kreis Gerdauen, Würzburg, 1968. (s. 10–1366 r. Kiejstut).
  • (Mapa obwodu królewieckiego) Калининградская область, ПО „Латвгеoкарта”, Ригa, 1990.