Dylan Alcott

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dylan Alcott
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1990
Melbourne

Gra

Quad, praworęczny

Status profesjonalny

2014

Zakończenie kariery

2022

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

44

Najwyżej w rankingu

1 (29 czerwca 2015)

Australian Open

W (2015–2021)

Roland Garros

W (2019–2021)

Wimbledon

W (2019, 2021)

US Open

W (2015, 2018, 2021)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

30

Najwyżej w rankingu

1 (9 września 2019)

Australian Open

W (2018–2021)

Roland Garros

W (2019)

Wimbledon

W (2019)

US Open

W (2019, 2020)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia
Igrzyska paraolimpijskie
złoto Rio de Janeiro 2016 gra pojedyncza
złoto Rio de Janeiro 2016 gra podwójna
złoto Tokio 2020 gra pojedyncza
srebro Tokio 2020 gra podwójna
Dylan Alcott
Dandenong Rangers
rozgrywający
Data urodzenia

4 grudnia 1990

Kariera
Aktywność

2004–2012

Dylan Martin Alcott, OAM[1] (ur. 4 grudnia 1990 w Melbourne) – australijski tenisista niepełnosprawny startujący w kategorii quadów, były zawodnik koszykówki na wózkach, prezenter radiowy[2].

Kariera w koszykówce na wózkach[edytuj | edytuj kod]

W wieku 13 lat rozpoczął starty w koszykówce na wózkach[3]. W 2006 roku, podczas mistrzostw świata zadebiutował w reprezentacji narodowej, z którą zdobył brązowy medal. W 2008 był członkiem zespołu Australii, który zdobył złoty medal igrzysk paraolimpijskich, w finale pokonując ekipę Kanady 72:60. W 2010 roku, startując z reprezentacją narodową na mistrzostwach świata zdobył złoty medal. Dwa lata później, podczas igrzysk paraolimpijskich w Londynie był członkiem zespołu, który dotarł do finału turnieju. W decydującym meczu drużyna Australii przegrała z ekipą Kanady 58:64 i tym samym zdobyła srebrny medal igrzysk.

Kariera w tenisie na quadach[edytuj | edytuj kod]

W 2014 roku osiągnął status profesjonalny w tenisie na wózkach, który trenował w dzieciństwie[4]. Startując w kategorii quadów, wygrał 15 turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej oraz 8 w grze podwójnej. Zdobył również trzy złote medal igrzysk paraolimpijskich: dwa w grze pojedynczej (Rio de Janeiro 2016, Tokio 2020) oraz jeden w grze podwójnej (2016). Ponadto zdobył srebrny medal igrzysk paraolimpijskich w grze podwójnej (2020). W 2021 roku zdobył Złotego Wielkiego Szlema, czyli wygrał wszystkie turnieje wielkoszlemowe w sezonie oraz dodatkowo triumfował na igrzyskach paraolimpijskich w tym samym roku. W rankingu ITF był liderem zarówno w singlu, jak i w deblu. W całej karierze Alcott zwyciężył w 44 turniejach singlowych i 30 deblowych.

W 2022 roku po Australian Open zakończył karierę[5].

Historia występów[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SFW, wygrana w meczu o trzecie miejsce

     SF, przegrana w półfinale, SFP, przegrana w meczu o trzecie miejsce

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR przegrana w x rundzie

     LQ, przegrana w kwalifikacjach

     RR, przegrana w fazie grupowej

     A, brak startu

     NH, impreza nie odbyła się

Występy w Wielkim Szlemie[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
Wielkoszlemowe turnieje w singlu na quadach
Australian Open RR W W W W W W W F
French Open Nie rozgrywano W W W A
Wimbledon Nie rozgrywano W NH W A
US Open A W NH RR W F F W A
Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
Wielkoszlemowe turnieje w deblu na quadach
Australian Open F F F F W W W W SF
French Open Nie rozgrywano W F F A
Wimbledon Nie rozgrywano F W NH F A
US Open A F NH F F W W F A

Turnieje Masters oraz igrzyska paraolimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
Turnieje Masters
singel F A A A W A NH A A
debel A A A A A A NH A A
Igrzyska paraolimpijskie
singel NH W Nie rozgrywano W NH
debel NH W Nie rozgrywano F NH

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Medal of the Order of Australia (OAM). abc.net.au. [dostęp 2021-10-28]. (ang.).
  2. Zanda Wilson: Former triple j presenter Dylan Alcott joins Hit Network Weekend Breakfast. radiotoday.com.au. [dostęp 2021-10-28]. (ang.).
  3. OB 2008 – Hall of Fame – Dylan Martin Alcott OAM. brightongrammar.vic.edu.au. [dostęp 2021-10-28]. (ang.).
  4. Australia’s Dylan Alcott returns to first love. paralympic.org. [dostęp 2021-10-28]. (ang.).
  5. Dylan Alcott announces retirement, last event to be Australian Open 2022. ausopen.com, 2021-11-09. [dostęp 2022-10-02]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]