Dzika Czuba
Na mapach: 
49°10′47″N 20°08′34″E/49,179722 20,142778
49°10′47″N 20°08′34″E/49,179722 20,142778 Dzika Czuba widoczna na prawo od Dzikiej Turni | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°10′47″N 20°08′34″E/49,179722 20,142778
| |
Dzika Czuba (słow. Divý hrb) – wzniesienie znajdujące się w północnej grani Dzikiej Turni, w głównej grani Tatr w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Dzikiej Turni na południu Dzika Czuba oddzielona jest Wyżnią Dziką Przełęczą, a od Czarnego Mnicha na północy oddziela ją siodło Pośredniej Dzikiej Przełęczy. Na wierzchołek Dzikiej Czuby nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest ona dostępna jedynie dla taterników.
Pierwsze wejścia turystyczne na wierzchołek Dzikiej Czuby miały miejsce podczas pierwszych przejść północnej grani Dzikiej Turni. Pierwszy drogą tą wszedł István Laufer 20 sierpnia 1908 r. Brak danych o pierwszym zimowym wejściu na Dziką Czubę[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie cz. XIV Wyd. XI. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1993.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.