Edmund Fischer
| Data i miejsce urodzenia |
1874 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 kwietnia 1941 |
| Zawód, zajęcie |
prawnik |
Edmund Fischer (ur. 1874 w Krakowie, zm. 21 kwietnia 1941 w Oświęcimiu) – polski prawnik, znawca prawa cywilnego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Krakowie, tu także się uczył i studiował[1]. Podczas studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim pełnił funkcję prezesa Bratniej Pomocy[2]. Studia ukończył w 1903 roku[1]. Po pierwszej wojnie światowej pełnił funkcję wiceprezesa Krakowskiej Izby Adwokackiej[3]. W rzeczywistości kierował tą instytucją zastępując chorego prezesa Jerzego Trammera[1].
W Krakowie miał kancelarię na ul. św. Marka 7[4]. Przez 11 lat (1900–1911) służącą w jego domu i żony Marii była Aniela Salawa[5][6].
Od 1937 roku mieszkał w Rabce, gdzie pracował jako adwokat i radca prawny. W czasie II wojny światowej wspierał ruch oporu. Ukrywał w swoim domu dowódcę brygady podhalańskiej AK. Również inni członkowie jego rodziny brali udział w konspiracji. 15 stycznia 1941 roku Fischer został aresztowany i przewieziony do zakopiańskiej siedziby gestapo Palace. Kolejnym etapem było więzienie w Tarnowie, a w kwietniu obóz koncentracyjny w Oświęcimiu. Tam 21 kwietnia 1941 roku został rozstrzelany[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Wspomnienie pośmiertne : Edmund Fischer Palestra 1961 nr 5/5(41), s. 125-126
- ↑ Jubileusz 60-cio lecia Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczniów Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie : księga pamiątkowa :1866-1926 Kraków 1926 s. 85
- ↑ Kalendarz Prawniczy na rok 1925 Warszawa 1925 s. 150
- ↑ Wykaz Adwokatów do Krakowskiej izby adwokackiej należących Kraków 1912 s. 7
- ↑ Relikwie są po to, aby były znakiem… [online], niedziela.pl [dostęp 2019-04-10] (pol.).
- ↑ Wspomnienie Anieli Salawy 9 września [online], glosojcapio.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-10] (pol.).