Eero Hirvonen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eero Hirvonen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1996
Laukaa

Klub

Jyväskylän Hiihtoseura

Debiut w PŚ

6.03 2015, Lahti
(33. - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

19.02 2016, Lahti
(25. - Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

7.01 2017, Lahti
(2. - Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Râșnov 2016 Sztafeta
Puchar Świata (najlepszy biegacz)
3. miejsce
2023/2024
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Eero Hirvonen (ur. 30 stycznia 1996 w Laukaa) – fiński dwuboista klasyczny, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Hirvonen pojawił się 17 grudnia 2013 roku w Soldier Hollow, gdzie w zawodach Pucharu Kontynentalnego zajął 39. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W lutym 2014 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Val di Fiemme, gdzie był osiemnasty sprincie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Ałmaty był między innymi piętnasty w Gundersenie i czwarty w sztafecie. Najlepsze wyniki osiągnął jednak na mistrzostwach świata juniorów w Râșnovie w 2016 roku, gdzie w sztafecie zdobył złoty medal, a w Gundersenie był czwarty.

W Pucharze Świata zadebiutował 6 marca 2015 roku w Lahti, zajmując 33. miejsce w Gundersenie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko rok później, 19 lutego 2016 roku w tej samej miejscowości, zajmując 25. miejsce w tej samej konkurencji. Sezon 2015/2016 zakończył na 56. pozycji w klasyfikacji generalnej. Pierwszy raz w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Świata znalazł się 26 listopada 2016 roku w Ruce, gdzie był czwarty w Gundersenie. Walkę o podium przegrał tam z Norwegiem Jørgenem Gråbakiem o 2,5 s. Na początku 2017 roku, 7 stycznia, podczas zawodów w Lahti po raz pierwszy stanął na podium zawodów pucharowych, zajmując drugie miejsce. Przegrał tam tylko z Niemcem Erikiem Frenzelem o 4,1 s. Było to jego jedyne podium w sezonie 2016/2017, który ukończył na ósmym miejscu w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2017/2018 pięciokrotnie stawał na podium: dwukrotnie był drugi i trzykrotnie trzeci. W klasyfikacji generalnej był tym razem szósty.

W 2017 roku wystartował na mistrzostwach świata w Lahti. Zajął tam piąte miejsce w sztafecie, siódme w sprincie drużynowym, dziewiąte indywidualnie na normalnej skoczni, a rywalizację indywidualną na dużym obiekcie zakończył na 21. pozycji. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu był szósty w sztafecie, podobnie jak w obu konkurencjach indywidualnych.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
6. 14 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +51,6 Niemcy Eric Frenzel
6. 20 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +22,1 Niemcy Johannes Rydzek
6. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[1] 46:09,8 +2:30,7  Niemcy
17. 9 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS106/10 km 25:07,7 +1:54,6 Niemcy Vinzenz Geiger
20. 15 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS140/10 km 27:13,3 +2:04,0 Norwegia Jørgen Graabak
8. 17 lutego 2022 Zhangjiakou Sztafeta HS140/4x5 km[2] 50:45,1 +2:39,0  Norwegia

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
9. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS100/10 km 26:19,6 +45,1 Niemcy Johannes Rydzek
5. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Sztafeta HS100/4x5 km[3] 47:57,3 +1:17,7  Niemcy
21. 1 marca 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 +2:15,5 Niemcy Johannes Rydzek
7. 3 marca 2017 Finlandia Lahti Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[4] 28:45,8 +1:10,7  Niemcy
20. 22 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +2:20,1 Niemcy Eric Frenzel
7. 24 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[5] 28:29,5 +2:03,1  Niemcy
DNF 28 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 – Norwegia Jarl Magnus Riiber
5. 2 marca 2019 Austria Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[6] 50:15,5 +1:09,6  Norwegia
5. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Sztafeta HS106/4x5 km[7] 43:57,7 +2:38,7  Norwegia
18. 4 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 23:11,1 +3:23,3 Austria Johannes Lamparter
5. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Sprint drużynowy HS137/2x7,5 km[5] 29:29,7 +1:42,7  Austria
19. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Gundersen HS102/10 km 24:36,3 +1:38,4 Norwegia Jarl Magnus Riiber
6. 26 lutego 2023 Słowenia Planica Sztafeta mieszana HS102/4x5 km[8] 37:38,2 +3:32,1  Norwegia
5. 1 marca 2023 Słowenia Planica Sztafeta HS138/4x5 km[9] 47:20,4 +2:00,9  Norwegia
11. 4 marca 2023 Słowenia Planica Gundersen HS138/10 km 23:42,6 +2:07,8 Norwegia Jarl Magnus Riiber

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
18. 1 lutego 2014 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/5 km 13:44,2 +1:50,6 Austria Philipp Orter
15. 4 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gundersen HS100/10 km 25:54,2 +1:59,9 Norwegia Jarl Magnus Riiber
24. 6 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gundersen HS100/5 km 12:21,8 +2:13,9 Norwegia Jarl Magnus Riiber
4. 7 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Sztafeta HS100/4x5 km[10] 48:41,4 +3:00,8  Austria
4. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Gundersen HS100/10 km 28:02,1 +1:08,8 Austria Bernhard Flaschberger
DNS 25 lutego 2016 Rumunia Râșnov Gundersen HS100/5 km 11:01,5 – Czechy Tomáš Portyk
3. 26 lutego 2016 Rumunia Râșnov Sztafeta HS100/4x5 km[11] 48:41,4 +2:44,5  Austria

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 7 stycznia 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 29:13,7 2. +4,1 Niemcy Eric Frenzel
2. 25 listopada 2017 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 24:58,6 2. +31,7 Japonia Akito Watabe
3. 26 listopada 2017 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 26:21,4 3. +1,9 Niemcy Johannes Rydzek
4. 17 grudnia 2017 Austria Ramsau Gundersen HS96/10 km 26:12,5 3. +1,5 Niemcy Fabian Rießle
5. 14 marca 2018 Norwegia Trondheim Gundersen HS140/10 km 24:50,0 3. +1,8 Niemcy Fabian Rießle
6. 17 marca 2018 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 24:06,6 2. +12,2 Niemcy Fabian Rießle

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 22 lutego 2015 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 23:33,7 2. +53,0 Norwegia Jarl Magnus Riiber

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 31 sierpnia 2022 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 27:20,9 3. +38,4 Austria Franz-Josef Rehrl
2. 4 września 2022 Austria Tschagguns Gundersen HS108/10 km 21:00,4 1. – –
3. 30 sierpnia 2023 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 25:43,4 2. +3,3 Niemcy Julian Schmid

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Skład drużyny: Leevi Mutru, Ilkka Herola, Eero Hirvonen, Hannu Manninen.
  2. ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Arttu Mäkiaho, Eero Hirvonen, Perttu Reponen.
  3. ↑ Skład drużyny: Leevi Mutru, Eero Hirvonen, Ilkka Herola, Hannu Manninen.
  4. ↑ Skład drużyny: Eero Hirvonen, Ilkka Herola.
  5. ↑ a b Skład drużyny: Ilkka Herola, Eero Hirvonen.
  6. ↑ Skład drużyny: Arttu Mäkiaho, Leevi Mutru, Ilkka Herola, Eero Hirvonen.
  7. ↑ Skład drużyny: Otto Niittykoski, Perttu Reponen, Ilkka Herola, Eero Hirvonen.
  8. ↑ Skład drużyny: Eero Hirvonen, Minja Korhonen, Alva Thors, Ilkka Herola.
  9. ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Arttu Mäkiaho, Otto Niittykoski, Eero Hirvonen.
  10. ↑ Skład drużyny: Marcus Torni, Leevi Mutru, Eero Hirvonen, Arttu Mäkiaho.
  11. ↑ Skład drużyny: Wille Karhumaa, Atte Korhonen, Mikko Hulkko, Eero Hirvonen.
  12. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  13. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  14. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2021 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  15. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2022 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  16. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2023 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eero_Hirvonen&oldid=73172175”