Egzoneracja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Egzoneracja (okoliczności egzoneracyjne) – stany faktyczne oraz prawne, na które może powołać się zobowiązany do naprawienia szkody w celu zwolnienia się od odpowiedzialności na zasadzie ryzyka. Są nimi:

  • siła wyższa (łac. vis maior);
  • nastąpienie szkody wyłącznie z winy poszkodowanego;
  • nastąpienie szkody wyłącznie z winy osoby trzeciej, za którą dłużnik nie ponosi odpowiedzialności;
  • brak winy osoby, której zwierzchnik powierzył wykonanie czynności (art. 430 k.c.)[1].

Wystarczające do zwolnienia się z odpowiedzialności jest wykazanie przynajmniej jednej z ww. okoliczności.

Ciężar dowodu tych okoliczności spoczywa na osobie chcącej uwolnić się od odpowiedzialności na zasadzie ryzyka, co stanowi umocnienie pozycji poszkodowanego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Edward Gniewek (red.), Kodeks Cywilny - Komentarz, Wyd. 4, s. 776