Ekspander
Ekspander – graf o niewielkiej liczbie krawędzi, w którym każdy podzbiór wierzchołków ma dużo sąsiadów. Istnieje kilka nierównoważnych formalizacji tej własności, definiujących różne klasy ekspanderów. Ekspandery pozwoliły na uzyskanie kilku istotnych wyników z różnych dziedzin informatyki: dowodów w teorii złożoności, projektowaniu sieci sortujących, kodów korekcji błędów, ekstraktorów losowości i odpornych na błędy schematów komunikacji w sieciach komputerowych.
Definicje[edytuj | edytuj kod]
W zależności od kontekstu, używa się różnych sposobów mierzenia ekspansji grafu.
Ekspansja wierzchołkowa[edytuj | edytuj kod]
– ekspansja wierzchołkowa grafu to współczynnik
gdzie oznacza zbiór wszystkich sąsiadów zbioru (wierzchołków połączonych z tym zbiorem krawędzią). W niektórych zastosowaniach używa się pojęcia ekspansji jednokrawędziowej, gdzie bierze się pod uwagę tylko sąsiadów połączonych dokładnie jedną krawędzią z
Ekspansja krawędziowa[edytuj | edytuj kod]
Współczynnik ekspansji krawędziowej grafu definiuje się jako:
gdzie oznacza zbiór krawędzi które łączą wierzchołek z z wierzchołkiem spoza
Ekspansja spektralna[edytuj | edytuj kod]
Przedstawiając graf jako macierz sąsiedztwa, można zdefiniować ekspansję w terminach wartości własnych tej macierzy. Macierz ta jest z definicji symetryczna, posiada zatem rzeczywistych wartości własnych W przypadku grafu regularnego jest równa stopniowi grafu Różnica nazywana jest przerwą spektralną.
Zależności pomiędzy definicjami[edytuj | edytuj kod]
Powyższe zależności są ze sobą powiązane. Oczywista jest zależność:
Zależności pomiędzy ekspansją spektralną a pozostałymi zależnościami wyglądają następująco (dla grafu regularnego )
Przykłady ekspanderów[edytuj | edytuj kod]
Losowo wygenerowany graf (przez łączenie krawędziami losowych wierzchołków) z dużym prawdopodobieństwem będzie miał wysokie współczynniki ekspansji.
Znane są również deterministyczne konstrukcje ekspanderów o dobrych własnościach. Przykładem jest rodzina grafów Ramanujan, o maksymalnej możliwej przerwie spektralnej. Kombinatoryczne konstrukcje takie jak zig-zag product, pozwalają uzyskiwać w prosty sposób grafy o dużej ekspansji wierzchołkowej.