Przejdź do zawartości

Elżbieta Hohenzollern (1358–1411)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elżbieta Norymberska
Ilustracja
Ruprecht i Elżbieta
ilustracja herbu
Królowa Rzymian (Niemiec)
Okres

od 1400
do 1410

Jako żona

Ruprecht z Palatynatu

Poprzedniczka

Zofia Bawarska

Następczyni

Barbara Cylejska

Dane biograficzne
Dynastia

Hohenzollernowie

Data urodzenia

1358

Data i miejsce śmierci

26 lipca 1411
Heidelberg

Ojciec

Fryderyk V

Matka

Elżbieta Wettyn

Mąż

Ruprecht z Palatynatu

Dzieci

Ruprecht Pipan
Małgorzata
Fryderyk
Ludwik III Wittelsbach
Agnieszka
Elżbieta
Jan
Stefan
Otto

Elżbieta Hohenzollern, Elżbieta Norymberska (ur. 1358, zm. 26 lipca 1411 w Heidelbergu) – królowa Niemiec, córka burgrabiego Norymbergi Fryderyka V Hohenzollerna i Elżbiety, córki margrabiego Miśni Fryderyka II Poważnego.

27 czerwca 1374 poślubiła Ruprechta z Palatynatu (5 maja 1352 - 18 maja 1410), syna hrabiego palatyna Renu Ruprechta II i Beatrycze, córki króla Sycylii Piotra II. Ruprecht i Elżbieta mieli razem sześciu synów i trzy córki:

Jej mąż został w 1398 elektorem Palatynatu. W 1400 został wybrany na króla Niemiec. Elżbieta została u jego boku królową. Ruprecht zmarł nie uzyskawszy korony cesarskiej w 1410. Elżbieta przeżyła go tylko o rok. Zmarła w 1411 w Heidelbergu.