Elżbieta kujawska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Elżbieta kujawska (ur. ok. 1315/1323, zm. po 1347) – księżniczka gniewkowska z dynastii Piastów, żona bana Bośnii Stefana II, matka Elżbiety Bośniaczki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Elżbieta była jedyną znaną z imienia córką księcia gniewkowskiego Kazimierza III i nieznanej z pochodzenia i imienia kobiety. Jej młodszym bratem był Władysław Biały[1].

Została żoną bana Bośnii Stefana II. Kronikarz Janko z Czarnkowa zaświadcza, że do małżeństwa doprowadziła królowa Elżbieta, żona Karola Roberta[2]. Zrodzona z tego związku córka, Elżbieta, w 1353 r. została drugą żoną, króla Węgier, Ludwika. Jej wnuczkami były urodzone w latach 60. i 70. XIV w. trzy lub cztery córki[3] węgierskiego monarchy, m.in. Maria i Jadwiga.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 1895, s. 366.
  2. ↑ O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 1895, s. 367.
  3. ↑ Istnienie najstarszej córki, Marii, zostało zakwestionowane. Zob. S. A. Sroka, Genealogia Andegawenów węgierskich, Kraków 1999.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elżbieta_kujawska&oldid=73026306”