Przejdź do zawartości

El novio de la muerte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
El novio de la muerte
Oblubieniec śmierci
Ilustracja
Legioniści niosący Chrystusa w Maladze
formacja wojskowa

Hiszpańska Legia Cudzoziemska

Tekst

Fidel Prado Duque, 1921

Muzyka

Juan Costa Casals, 1921

El novio de la muerte (pol. Oblubieniec śmierci) – pieśń z 1921 roku wykonywana podczas uroczystości przez Hiszpańską Legię Cudzoziemską.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Autorem tekstu pieśni był Fidel Prado Duque, muzykę skomponował Juan Costa Casals. Pierwszą wykonawczynią kupletu była hiszpańska artystka estradowa Lola Montes. Zaśpiewała ją na deskach Teatro Vital w Maladze 20 lipca 1921 roku. W tym samym miesiącu artystka wykonywała pieśń w teatrze Kursaal de Melilla. Ze względu na żołnierską wymowę pieśni, przyjęli ją i wykonują przy szczególnych uroczystościach legioniści z Hiszpańskiej Legii Cudzoziemskiej. El novio de la muerte śpiewana jest m.in. podczas ceremonii ulicznych Wielkiego Tygodnia w Maladze, gdy legioniści przenoszą figurę swojego patrona – Chrystusa Dobrej Śmierci (hiszp. Cristo de la Buena Muerte)[1][2][3][4][5].

Geneza tekstu[edytuj | edytuj kod]

Tekst pieśni nawiązuje do prawdziwego wydarzenia, które miało miejsce 7 stycznia 1921 roku w Beni Hassán w Maroku, podczas wojny o Rif. W wyniku odniesionych ran zmarł kapral legionista Baltasar Queija de la Vega. W jego kieszeni miano znaleźć tekst, który napisał, poruszony niedawną śmiercią swojej ukochanej. Jakiś czas przed śmiercią żołnierz mówił swoim towarzyszom o pragnieniu dołączenia do niej w momencie spodziewanej śmierci. Fakt został przytoczony przez założyciela hiszpańskiego legionu Millana Astraya w książce La Legión... Al Tercio. Jego prawdziwość jest jednak podważana[4][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ La Legión: Cancionero. Ministerio de Defensa, s. 10–11. [dostęp 2023-04-08]. (hiszp.).
  2. ↑ Manuel P. Villatoro: «El novio de la muerte», el himno de la Legión española que nació en un cabaret. abc.es, 2017-04-07. [dostęp 2023-04-08]. (hiszp.).
  3. ↑ Carlos Haya, Rafael Foradada: El Cristo de la Buena Muerte y La Legión. esunmomento.es, 2009-04-01. [dostęp 2023-04-08]. (hiszp.).
  4. ↑ a b Pedro Luis Gómez: ¿Quién fue el novio de la muerte que inspiró el cuplé legionario?. diariosur.es, 2016-03-18. [dostęp 2023-04-08]. (hiszp.).
  5. ↑ Espectacular traslado del Cristo de la Buena Muerte. laopiniondemalaga.es, 2011-04-21. [dostęp 2023-04-08]. (hiszp.).
  6. ↑ Manuel P. Villatoro: Baltasar Queija, la épica historia del legionario en el que se inspira la canción del «Novio de la muerte». abc.es, 2016-09-21. [dostęp 2023-04-08]. (hiszp.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=El_novio_de_la_muerte&oldid=71921561”