Elizeusz (Iwanow)
| Oleg Iwanow | |
| Metropolita iziumski i kupiański | |
_%D0%BD%D0%B0_%D0%BE%D1%81%D0%B2%D1%8F%D1%89%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B8_%D0%BF%D0%B0%D0%BC%D1%8F%D1%82%D0%BD%D0%B8%D0%BA%D0%B0_%D0%90%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B5%D1%8E_%D0%9F%D0%B5%D1%80%D0%B2%D0%BE%D0%B7%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%BD%D0%BE%D0%BC%D1%83.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1973 |
| Metropolita iziumski i kupiański | |
| Okres sprawowania |
2017-2022 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
27 czerwca 1996 |
| Diakonat |
3 czerwca 1996 |
| Prezbiterat |
4 sierpnia 1996 |
| Nominacja biskupia |
29 marca 2007 |
| Chirotonia biskupia |
31 marca 2007 |
| Data konsekracji |
31 marca 2007 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
Elizeusz, imię świeckie Oleg Aleksandrowicz Iwanow (ur. 19 czerwca 1973 w Szachtarsku) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie robotniczej. Po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę zarobkową jako ślusarz i dzwonnik w cerkwi św. Jana Teologa w Szachtarsku, a następnie soborze św. Mikołaja w Doniecku. 3 czerwca 1996 przyjął święcenia diakońskie z rąk biskupa słowiańskiego Alipiusza. 27 czerwca tego samego roku złożył wieczyste śluby mnisze w Monasterze Świętogórskim, przed jego przełożonym archimandrytą Arseniuszem. 4 sierpnia 1996 przyjął święcenia kapłańskie[1].
Decyzją metropolity donieckiego i mariupolskiego Hilariona od października 1996 był proboszczem parafii św. Michała Archanioła w Awdijiwce, gdzie wcześniej służył jako diakon. W 2001 w trybie zaocznym ukończył seminarium duchowne w Odessie. W 1999 otrzymał godność ihumena, natomiast w 2004 – archimandryty. W 2006 uzyskał tytuł naukowy kandydata teologii po ukończeniu studiów w Kijowskiej Akademii Duchownej. Od 29 listopada 2006 był również dziekanem dekanatu awdijiwskiego[1].
29 marca 2007 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego wyznaczył go na biskupa pomocniczego eparchii donieckiej z tytułem biskupa amwrosijiwskiego. Od 18 października tego samego roku był ordynariuszem eparchii berdiańskiej. W 2012 został pierwszym ordynariuszem nowo powstałej eparchii iziumskiej[2]. W tym samym roku otrzymał godność arcybiskupa[3]. 28 lipca 2017 r. został podniesiony do godności metropolity[4].
Nie uznał postanowień Synodu Kościoła, który w obliczu inwazji rosyjskiej na Ukrainę symbolicznie zdystansował się od Patriarchatu Moskiewskiego[5]. Po zajęciu Izjumu przez wojska rosyjskie współpracował z władzami okupacyjnymi, a kiedy miasto zostało odzyskane przez wojska ukraińskie, opuścił swoją eparchię i wyjechał do Rosji, do Biełgorodu[6]. Przyjął też obywatelstwo rosyjskie[7]. 24 listopada 2022 r. Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego pozbawił go katedry i przeniósł w stan spoczynku[5][1]. 25 stycznia 2023 r. został objęty sankcjami personalnymi na Ukrainie[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c ЄЛИСЕЙ, Митрополит [online], church.ua, 19 stycznia 2013 [dostęp 2023-08-29] (ukr.).
- ↑ В Киеве состоялось заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви
- ↑ Епископы Изюмский и Купянский Елисей и Белгород-Днестровский Алексий возведены в сан архиепископа
- ↑ Українська Православна Церква урочисто відзначила День Хрещення Русі
- ↑ a b Spór o status Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Moskiewskiego w Ukrainie (cz. 1) | Instytut Europy Środkowej [online], ies.lublin.pl, 29 stycznia 2023 [dostęp 2023-08-29] (pol.).
- ↑ Пропавший митрополит Изюмский УПЦ МП нашелся в российском Белгороде - РИСУ [online], Религиозно-информационная служба Украины [dostęp 2023-08-29] (ros.).
- ↑ В Онуфрія і ще понад 20 священників УПЦ МП знайшли російські паспорти [online], Українська правда [dostęp 2023-08-29] (ukr.).
- ↑ Зеленский ввел санкции против наместника Киево-Печерской лавры [online], Новая газета Европа, 28 grudnia 2116 [dostęp 2023-08-29].