Engawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adolfo Farsari[a] (1841–1898), Kobiety siedzące na engawa (kolorowana fotografia, przed 1886)

Engawa (jap. 縁側, 掾側; lub en 縁) – otwarty korytarz po zewnętrznej stronie tradycyjnych japońskich domów, rodzaj werandy[1][2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Tradycyjny dom japoński jest wyposażony w wyjątkową strefę zwaną engawa. Jest to wyłożony deskami rodzaj werandy biegnącej wzdłuż zewnętrznej części domu, w jego części lub wokół. Może być ozdobiona balustradą.

Engawa zwykle wychodzi na dziedziniec, ogród. Gdy jest ładna pogoda na zewnątrz, można usiąść na niej, relaksując się, jedząc, pijąc, czy czytając książkę. Jest to również miejsce, z którego można oglądać drzewa i rośliny w ogrodzie. Engawa jest częścią domu, która „łączy” jego wnętrze z tym, co na zewnątrz.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Adolfo Farsari → włoski fotograf i jego studio dzięki wysokim standardom technicznym i zdolnościom przedsiębiorczym miało znaczący wpływ na rozwój fotografii w Japonii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 235. ISBN 4-7674-2015-6.
  2. 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido C., Ltd., 2018, s. 158. ISBN 978-4-385-13107-8.