Eparchia kemerowska
 Cerkiew Ikony Matki Bożej „Szybko Spełniająca Prośby” w Kisielowsku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Siedziba |
Kemerowo |
| Data powołania |
11 czerwca 1993 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Metropolia | |
| Biskup diecezjalny |
metropolita kemerowski i prokopjewski Arystarch (Smirnow) |
| Biskup pomocniczy |
biskup gurjewski Ignacy (Grigorjew) |
| Dane statystyczne (2013) | |
| Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych |
|
| Liczba dekanatów |
12 |
| Liczba parafii |
86[1] |
| Liczba klasztorów |
2 |
Położenie na mapie Kemerowa  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
Położenie na mapie obwodu kemerowskiego  | |
 55°20′24,7″N 86°05′57,2″E/55,340194 86,099222
| |
| Strona internetowa | |
Eparchia kemerowska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą w Kemerowie. Należy do metropolii kuzbaskiej[1].
Eparchię (pod nazwą kemerowska i nowokuźniecka) utworzono 11 czerwca 1993. Początkowo obejmowała teren obwodu kemerowskiego. W 2012 z eparchii kemerowskiej wydzielono dwie nowe administratury: eparchię nowokuźniecką i eparchię mariińską[1]. Od tego czasu ordynariusz eparchii nosi tytuł biskupa kemerowskiego i prokopjewskiego[1].
Zwierzchnicy[edytuj | edytuj kod]
- 1993–2006 – biskup (od 1998 arcybiskup) Sofroniusz (Budko)
- od 2006 – arcybiskup (od 2012 metropolita) Arystarch (Smirnow)[1]
Dekanaty[edytuj | edytuj kod]
W skład eparchii wchodzi 12 dekanatów:[1]
- biełowski;
- guriewski;
- iński;
- kemerowski I;
- kemerowski II;
- kisielowski;
- lenińsko-kuźniecki I;
- lenińsko-kuźniecki II;
- lenińsko-kuźniecki III;
- prokopjewski I;
- prokopjewski II;
- penitencjarny.
Monastery[edytuj | edytuj kod]
Na terenie eparchii działają 2 monastery:[1]
- monaster św. Serafina z Sarowa i Opieki Matki Bożej w Lenińsku Kuźnieckim, żeński
- monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Jełykajewie, żeński