Epsilon Ursae Minoris
| ε Ursae Minoris | |||||||||||||||||||
 Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
16h 45m 58,236s[1] | ||||||||||||||||||
| Deklinacja |
+82° 02′ 14,15″[1] | ||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) |
2,61 ± 0,47 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||
| Prędkość radialna |
−10,57 ± 0,40 km/s[1] | ||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||||||||||||||||
| Typ widmowy |
G5 III[1] | ||||||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||||||
| Wielkość absolutna | |||||||||||||||||||
| Jasność | |||||||||||||||||||
| Temperatura |
5200 K[2] | ||||||||||||||||||
| Charakterystyka orbitalna | |||||||||||||||||||
| Krąży wokół | |||||||||||||||||||
| Półoś wielka |
8537[3] pc | ||||||||||||||||||
| Mimośród |
0,1491[3] | ||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Epsilon Ursae Minoris – gwiazda w gwiazdozbiorze Małej Niedźwiedzicy, znajdująca się w odległości około 318 lat świetlnych od Słońca.
Charakterystyka obserwacyjna[edytuj | edytuj kod]
Epislon jest trzecią od końca gwiazdą „dyszla” Małego Wozu, czyli „ogona” Małej Niedźwiedzicy. Jest gwiazdą okołobiegunową, widoczną przez całą noc dla obserwatorów na północ od równoleżnika 8° N[2].
Charakterystyka fizyczna[edytuj | edytuj kod]
Epsilon Ursae Minoris jest gwiazdą spektroskopowo podwójną o okresie obiegu obydwu składników 39,4816 dnia[2]. Większa część światła jest emitowana przez jaśniejszy składnik, który jest żółtym olbrzymem należącym do typu widmowego G5[1]. Ma on temperaturę około 5200 K i jasność 225 razy większą od słonecznej. Masa olbrzyma to 3,6 M☉[2].
Układ tych dwóch gwiazd jest zaćmieniowy. Odległość między składnikami jest oceniana na 0,36 au, zaćmienia są częściowe (około 6%). W tym ciasnym układzie oddziaływanie składników przyspiesza ich obrót i wzmaga aktywność magnetyczną, która przejawia się w występowaniu plam gwiazdowych, o czym świadczy rejestrowane promieniowanie rentgenowskie. Ten efekt sprawia, że jest to także gwiazda typu RS Canum Venaticorum[2].
Epsilon Ursae Minoris ma także trzeci składnik, który jest związany grawitacyjnie z systemem podwójnym, o czym świadczy podobny ruch własny[2]. Gwiazda ta jest oddalona od pozostałych dwóch o 76,6 sekund kątowych i ma wielkość zaledwie 12,32m[4]. Jest to pomarańczowy karzeł, gwiazda typu K0 odległa od nich o co najmniej 8100 au[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- lista gwiazd w gwiazdozbiorze Małej Niedźwiedzicy
- lista najjaśniejszych gwiazd w poszczególnych gwiazdozbiorach
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Epsilon Ursae Minoris w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h i Jim Kaler: Epsilon Ursae Minoris. [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2019-10-02]. (ang.).
- ↑ a b c Anderson E., Francis C.: HIP 82080. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2019-10-02]. (ang.).
- ↑ Mason et al.: WDS J16460+8202A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.