Ernest Małek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernest Małek
Ilustracja
Data urodzenia

19 grudnia 1944

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 2007
Katowice

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista, pedagog

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Ernest Małek (ur. 19 grudnia 1944, zm. 21 kwietnia 2007 w Katowicach) – polski kompozytor, pianista, pedagog.

Grób Ernesta Małka na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Państwowego Liceum Muzycznego im. Karola Szymanowskiego. W latach 1963–1968 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach (obecnie Akademia Muzyczna) w klasie fortepianu prof. Władysławy Markiewiczówny. W latach 1973–1976 studiował kompozycję pod kierunkiem prof. Witolda Szalonka na tej samej uczelni. Pracę zawodową podjął w 1968 w Państwowej Szkole Muzycznej stopnia Podstawowego i Licealnego, a w 1972 został zatrudniony w katowickiej PWSM na stanowisku wykładowcy.

Już od czasu studiów pełnił rozmaite funkcje społeczne, m.in.: Przewodniczącego Zarządu Śląskiego Stowarzyszenia Polskiej Młodzieży Muzycznej oraz członka Prezydium Zarządu Głównego tego stowarzyszenia, Szefa Programowego Ogólnopolskiego Seminarium Muzyki Współczesnej w Gliwicach, członka Rady Programowej Ogólnopolskiego Sympozjum Środowisk Twórczych w Augustowie, kierownika Warsztatu Muzycznego FAMA-74 na Festiwalu Artystycznym Młodzieży Akademickiej w Świnoujściu.

Jako pianista brał udział m.in. w Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym (1968), Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Liszta-Bartóka (1971), w Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, Festiwalu „Warszawska Jesień”, a także koncertach organizowanych przez SPAM, ZKP, SPMM oraz Towarzystwo im. Fryderyka Chopina.

Jako kompozytor prezentował swoje utwory na Festiwalu „Poznańska Wiosna”, Ogólnopolskich Seminariach Muzyki Współczesnej w Gliwicach, Ogólnopolskim Festiwalu „Pro Musica” w Częstochowie, Festiwalu Artystycznej Młodzieży Studenckiej w Świnoujściu, IX Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu, III Festiwalu Młodych w Warszawie, Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, na koncertach Śląskiej Trybuny Kompozytorów oraz Śląskich Dni Muzyki Współczesnej, Ogólnopolskich Sympozjach Środowisk Twórczych w Augustowie, Miliczu i Trzciance.

Od lat siedemdziesiątych związany był ze Związkiem Kompozytorów Polskich, początkowo z Kołem Młodych. Przechodząc kolejne stopnie kategorii członkowskich, został członkiem nadzwyczajnym ZKP w 1987. W latach 1982–1990 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Państwowej Operetki Śląskiej w Gliwicach. W okresie późniejszym poświęcił się przede wszystkim pracy pedagogicznej, zarówno na swojej macierzystej uczelni, jak i w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. Był głęboko zaangażowany w działalność PWSM w zakresie muzyki jazzowej i rozrywkowej. Prowadził wykłady z przedmiotów: Kontrapunkt, Współczesne Techniki Kompozytorskie, Nauka o Muzyce, Fortepian klasyczny, a od 1997 roku pełnił funkcję dyrektora i animatora Studiów Zaocznych (obecnie Niestacjonarnych) na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej.

Ernest Małek poprzez swoją twórczość i pracę pedagogiczną przyczynił się do rozwoju i upowszechnienia zarówno muzyki współczesnej, jak i rozrywkowej. Wykształcił wiele pokoleń muzyków, z których niektórzy (jak np. Jacek Glenc i D. Janus) zostali wykładowcami Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach.

Ważniejsze kompozycje[edytuj | edytuj kod]

  • Trzy miniatury na fortepian
  • Elegia na fortepian preparowany
  • Inspiracje na głos żeński, perkusję, fortepian i dwie taśmy magnetofonowe
  • Utwór na saksofon, flet, obój, klarnet i fagot
  • Studium I na instrument dęty, kontrabas, fortepian i perkusję
  • Człowiek – muzyka do zdarzenia plenerowego F. Ojdy (Augustów – Jezioro Necko, 1973)
  • Canon Aenigmaticus
  • Muzyka na orkiestrę smyczkową
  • Czas – Przestrzeń – Dźwięk – synkretyzacja akustyczno-plastyczna (działania plastyczne: F. Ojda)
  • Koncert na orkiestrę
  • Symfonia na kwartet smyczkowy i aparaturę elektroakustyczną
  • Actus Hominis – kantata na chór mieszany i orkiestrę
  • Zmienność X – muzyka do działań interdyscyplinarnych
  • Akcja – muzyka do działania plenerowego (działania plastyczne: P. Duda)
  • muzyka do filmu animowanego RAJ (reż. J. Kotowski)
  • II Kwartet smyczkowy
  • Bez tytułu – muzyka do zdarzenia plenerowego (działania pozamuzyczne – F. Ojda)
  • Fluktuacje na fortepian
  • Odbicie na klawesyn
  • „Treny” Jana Kochanowskiego na recytatora, chór i orkiestrę
  • W żelaznym lesie na chór mieszany według wiersza Marianny Bocian

Ważniejsze nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1975)
  • Odznaka „Za zasługi dla ZMS” (1975)
  • Nagroda honorowa „Walki Młodych” za dokonania artystyczne (1976)
  • Wyróżnienie na konkursie kompozytorskim za „Odbicia” na klawesyn (1979)
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1979)
  • Złote odznaczenie im. Janka Krasickiego (1980)
  • Złota odznaka „Zasłużonemu w rozwoju woj. katowickiego” (1983)
  • Złoty Krzyż Zasługi (2005)

oraz liczne nagrody i dyplomy Ministra Kultury i Sztuki za upowszechnianie kultury

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Niedziela, E. Mentel, A. Zubek, E. Małek (red.): 35-lecie Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Katowice: 2004.ISBN 83-854-679-12-X
  • A. Buss, Politechnika muzyczna, "Tygodnik studencki", 8 lipca 1973, nr 27 (659)
  • R. Gabryś, Znakomici uczniowie znakomitych nauczycieli, "Poglądy", Katowice, 1-15 czerwca 1977, nr 11 (351)
  • J. Cegiełła, Trwa koncertowy maraton, "Rzeczpospolita", 20 września 1983, nr 223 (522)
  • M. Brzeźniak, XXVI Warszawska Jesień, "Trybuna Robotnicza", 19 września 1983, nr 221
  • M. Skocza, Publiczność przyszła!, "Dziennik Zachodni", 24 listopada 1986, nr 273
  • Młodzi w sztuce, "Poglądy", Katowice 1-15 czerwca 1977, nr 11 (351)
  • Z sal koncertowych, "Ruch Muzyczny", 27 lutego 1977, nr 5
  • biuletyny informacyjne i plakaty koncertowe ZKP