Eufemia Malinowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eufemia Malinowska
Myszka, konsp. Eufemia Pilichowska
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

16 września 1909
Łódź

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 1975
Łódź

Przebieg służby
Lata służby

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Stanowiska

wojska łączności

Główne wojny i bitwy

kampania wrześniowa, powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941) Medal Wojska (czterokrotnie) Krzyż Armii Krajowej Warszawski Krzyż Powstańczy

Eufemia Malinowska, ps. Myszka, kons. Eufemia Pilichowska (ur. 16 września 1909 w Łodzi, zm. 24 kwietnia 1975 tamże)[1] – polska podporucznik, w konspiracji dowódca plutonu łączności batalionu Pobóg (dowódca por. Marian Malinowski ps. „Pobóg”) wchodzącego w skład Grupy Operacyjnej WP „Edward” pod dowództwem pułkownik Edwarda Pfeiffera „Radwana”, w powstaniu warszawskim dowódca drużyny łączności 4 kompanii VIII Zgrupowania AK „Krybar” walczącym na Powiślu, więzień obozów jenieckich w Bergen-Belsen oraz Oberlangen, oficer łącznikowy 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W okresie międzywojennym pracownica Biura Urzędu Ewidencji Zarządu Miejskiego i Szkolnictwa Zawodowego w Łodzi, praca społeczna – Polski Związek Zachodni, Polski Czerwony Krzyż.

We wrześniu 1939 roku powołana do służby wojskowej w łączności. W akcji Wojsk Polskich między Równym a Łuckiem podzieliła los wszystkich żołnierzy walczących na tym odcinku – niewolę radziecką. W dziesiątym dniu niewoli, udana, zorganizowana przez majora Ciążyńskiego, ucieczka z transportu na wschód i powrót do kraju.

W latach 1940–1944 brała udział w ruchu oporu w Warszawie – ZWZ-AK, Grupa Operacyjna WP „Edward”. W powstaniu warszawskim była dowódcą plutonu łączności w Zgrupowaniu „Krybar” walczącym na Powiślu. Po kapitulacji powstania znalazła się w obozie jenieckim w Bergen-Belsen, a następnie Oberlangen, wyzwolonym 18 kwietnia 1945 przez oddziałały 1 Dywizji Pancernej generała Maczka. Mianowana podporucznikiem. Do kraju powróciła w kwietniu 1946 roku.

Od 30 października 1939 roku żona Mariana Malinowskiego ps. „Pobóg”, miała syna: Janusza (ur. 1947 w Łodzi, zm. 1993)[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Walecznych, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy (pośmiertnie), Medal Wojska 4-krotnie[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Powstańcze Biogramy – Eufemia Malinowska. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2018-06-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Archiwum 4 Kompanii Grupy „KRYBAR” Armii Krajowej, Archiwum Akt Nowych

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Archiwum Akt Nowych [1]
  • Muzeum Powstania Warszawskiego [2]