Eugeniusz Guzek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Guzek
Grabowski, Albinos, Grabski
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1922
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 listopada 2015
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1939–1944

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Jednostki

pułk „Baszta”

Stanowiska

dowódca drużyny
dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Armii Krajowej Krzyż Partyzancki Warszawski Krzyż Powstańczy Medal „Pro Patria” Medal „Pro Memoria”
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Eugeniusz Tadeusz Guzek ps. „Grabowski”, „Albinos”, „Grabski”[1] (ur. 24 listopada 1922 w Warszawie, zm. 21 listopada 2015 tamże) – polski działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, uczestnik powstania warszawskiego[2], podpułkownik WP w stanie spoczynku, kawaler Orderu Virtuti Militari[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Józefa (laboranta) i Zuzanny z d. Kobus[1]. Uczeń III gimnazjum miejskiego[1]. Przed wojną należał do 80 Drużyny Harcerskiej im. Jędrzeja Śniadeckiego[4][1] i w jej ramach uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 w pomocniczej służby wojskowej. Podczas okupacji niemieckiej był żołnierzem kolejno Służby Zwycięstwu Polski[1], Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej[1], w szeregach której podczas powstania warszawskiego walczył w szeregach Zgrupowania pułku Baszta (kompania K-2)[3][1]. W maju 1943 ukończył Szkołę Podchorążych i został mianowany dowódcą drużyny a następnie dowódcą plutonu[1]. Podczas powstania warszawskiego w stopniu plutonowego podchorążego brał udział w walkach na Mokotowie i Okęciu[1]. Za te walki został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Po upadku powstania jeniec stalagu w Sandbostel[1].

Po zakończeniu wojny i powrocie do Polski (1946)[1] rozpoczął studia na Wydziale Budownictwa Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1952, po czym pracował w warszawskiej Dyrekcji Rozbudowy Miasta jako architekt[1]. Po przejściu na emeryturę działał w organizacjach kombatanckich[3].

Od roku 2006 zasiadał w Zarządzie Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari[5]. W 1987 roku wraz ze swoimi rodzicami Józefem i Zuzanną (oboje odznaczeni pośmiertnie) został wyróżniony tytułem honorowym i medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata[6]. Od 8 listopada 2010 do śmierci był członkiem Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari[3][7]. 1 października wziął udział w obchodach 80-lecia 80 WDH. Był wtedy ostatnim żyjącym członkiem, który był w 80 WDH od samego początku. Zmarł w 2015 roku. Został pochowany z wojskowymi i harcerskimi honorami na Cmentarzu Bródnowskim (kwatera 4N-1-7)[8][3][9].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty od 1944 z Janiną z d. Król. Mieli córkę Hannę (ur. 1946)[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q Polak (red.) 1999 ↓, s. 40.
  2. Eugeniusz Tadeusz Guzek. [w:] Powstańcze Biogramy [on-line]. 1944.pl. [dostęp 2016-04-01].
  3. a b c d e f g h i j k l m n o Pogrzeb Kawalera Orderu Wojennego Virtuti Militari. wp.mil.pl. [dostęp 2016-03-31].
  4. Historia 80 Drużyny Harcerskiej im. Jędrzeja Śniadeckiego. [dostęp 2007-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-09)].
  5. Władze klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti
  6. Rodzina Guzów. sprawiedliwi.org.pl. [dostęp 2015-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-08)].
  7. Kapituły orderów. prezydent.pl. [dostęp 2016-03-31].
  8. Eugeniusz Guzek [hasło w wyszukiwarce cmentarnej] [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2022-12-10].
  9. Eugeniusz Tadeusz Guzek. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2015-11-29]. (pol.).
  10. M.P. z 2004 r. nr 56, poz. 539
  11. a b c d e Nekrolog śp. Eugeniusza Guzka. udskior.gov.pl. [dostęp 2016-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-22)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]