Eugeniusz Stelmach
| infułat | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
29 czerwca 1962 |
| Sakra biskupia | |
| Data konsekracji |
10 sierpnia 1996 (I) |
|---|---|
| Miejscowość |
Warszawa (I) |
| Konsekrator |
Tadeusz Majewski (I) |
Eugeniusz Stelmach (ur. 21 listopada 1933 w Gwoźdzcu) – duchowny starokatolicki, proboszcz parafii polskokatolickiej Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Strzyżowicach.
Był członkiem zgromadzenia salwatorianów, gdzie przygotowywał się do święceń kapłańskich. Z uwagi na ciężką chorobę, potrzebę operacji i szpitalnego leczenia w 1955 wystąpił z niego otrzymując dyspensę do życia świeckiego.
Po rekonwalescencji odszedł z Kościoła katolickiego. Przystąpił natomiast do Kościoła Polskokatolickiego, gdzie dokończył edukację teologiczną i formację klerycką. 29 czerwca 1962 roku w Warszawie otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Maksymiliana Rode. Od 1962 roku związany pracą duszpasterską z parafią polskokatolicką w Strzyżowicach, gdzie został proboszczem[3]. W latach 1963–1965 jego staraniem wybudowano polskokatolicki kościół parafialny w Strzyżowicach.
W okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej kilkakrotnie zgłaszany jako kandydat na biskupa. Jego ewentualna nominacja była jednak odrzucana przez Urząd do Spraw Wyznań. W 1996 roku w związku z narastającym kryzysem doktrynalnym i obyczajowym w strukturach Unii Utrechckiej Kościołów Starokatolickich i obawą biskupa Tadeusza Majewskiego o przyszłe losy Kościoła Polskokatolickiego w RP został konsekrowany w Warszawie biskupem in pectore. W 1999 roku został ponownie konsekrowany sub conditione jako episcopus in pectore z tych samych powodów w Strzyżowicach przez biskupa Jerzego Szotmillera[4][5].
Pełni wysokie funkcje kościelne w Kościele Polskokatolickim w RP. Był wikariuszem generalnym diecezji krakowsko-częstochowskiej. Jest dziekanem dekanatu śląskiego. Posiada godność infułata Kościoła Polskokatolickiego w RP.
Działacz ekumeniczny, w latach 1981–2008 wiceprzewodniczący Oddziału Śląskiego Polskiej Rady Ekumenicznej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sakra udzielona w domowej kaplicy biskupa Tadeusza Majewskiego.
- ↑ Sakra sub conditione udzielona podczas mszy świętej w kościele parafialnym w Strzyżowicach.
- ↑ Parafia Kościoła Polskokatolickiego pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy. [w:] polskokatolicki.strzyzowice.pl [on-line]. [dostęp 2012-08-16]. (pol.).
- ↑ Jan Gross: XVIII. Episcopi in pectore. [w:] Pochodzenie sukcesji apostolskiej polskich biskupów luterańskich [on-line]. Wydawnictwo Warto, 2011. [dostęp 2012-08-16]. (pol.).
- ↑ Z uwagi na to, że żadna z tych konsekracji nie odbyła się z zachowaniem procedur prawa Kościoła Polskokatolickiego i bez zgody synodu Kościoła Polskokatolickiego ważność sprawowania funkcji biskupich przez konsekrowanego z punktu widzenia nauczania Kościołów starokatolickich jest problematyczna i wątpliwa. Sami biskupi konsekratorzy uzasadniali swoje postępowanie stanem wyższej konieczności i powoływali się na Tradycję jako argument za ważnością kanoniczną udzielanych potajemnie święceń.