Euro Open by Nissan Sezon 1999

Sezon 1999 Mistrzostw World Series by Nissan
	; Bolid Fernando Alonso z 1999 roku
Inauguracja	28 marca
Zakończenie	7 listopada
Liczba wyścigów	16
	Mistrzowie
Kierowcy	Fernando Alonso
Zespoły	Adrián Campos Motorsport
	Poprzedni sezon • Następny sezon

Euro Open by Nissan Sezon 1999 – drugi sezon w historii World Series by Nissan. Zmagania rozpoczęły się 28 marca 1999 roku na hiszpańskim torze Circuit de Albacete, natomiast zakończyły 7 listopada tego samego roku na Circuit Ricardo Tormo w Hiszpanii. Mistrzem serii wśród kierowców został Hiszpan Fernando Alonso, a wśród zespołów – hiszpańska ekipa Adrián Campos Motorsport.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Źródło: opentelefonica.com^[1]

Zespół	Nr	Zawodnik	Runda
Adrián Campos Motorsport	1	Antonio García	Wszystkie
Adrián Campos Motorsport	2	Fernando Alonso	Wszystkie
Vitamina R - Scuderia Famà	3	Manuel Gião	Wszystkie
Vitamina R - Scuderia Famà	4	Joël Camathias	Wszystkie
Nokia - EC Motorsport	5	Ángel Burgueño	Wszystkie
Sol - EC Motorsport	6	Roberto Toninelli	Wszystkie
Sol - EC Motorsport	7	Riccardo Ronchi	Wszystkie
G Tec	8	Steffen Widmann	1-3
	9	Laurent Delahaye	1-3
	10	David Sterckx	1-3
Ericsson G Tec	9	Laurent Delahaye	4-8
Ericsson G Tec	11	Rafael Sarandeses	Wszystkie
Promodrive Racing	12	Sebastián Martino	1-4
Promodrive Racing	33	Chris Clark	5-8
Glückmann Racing	14	Sergio García	1-2
	29	Frédéric Gosparini	2-4, 6
	37	Jamie Spence	6-7
	38	Abimael Tomeno	7-8
McDonald’s G Tec	15	Fernando Navarrete	4-5, 7-8
Saturn Motorsport	16	David Bosch	1-4
	17	Víctor Fernández	1
	18	Lluis Llobet	1-3, 7-8
Formax Racing Team	19	Tamás Illés	1, 3-5, 7-8
M Tac	20	Ramón Caus	1-2
Venturini Racing	21	Davide Campana	1-4
	22	Rui Águas	Wszystkie
	39	Michele Gasparini	5-8
Bigi Motorsport	23	Federico Sanz	1-2
Auto in Motorsport	26	Nicola Cadei	Wszystkie
	27	Giuseppe Burlotti	Wszystkie
	36	Andrea Belicchi	1-5
Tecno Dinamica Attiva	30	Giorgio Pantano	4-6
Azteca Motorsport	32	Frederic Haglung	8
Ocean G Tec	35	Greg Caton	6
Vergani Racing	40	Tomas Scheckter	8
Movistar Racing Fórmula Elide	55	Miguel Ángel de Castro	Wszystkie
Movistar Racing Fórmula Elide	77	Balba González-Camino	Wszystkie

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Źródło: opentelefonica.com^[2]

Runda		Data	Tor	Pole Position	Najszybsze okrążenie	Zwycięzca (kierowcy)	Zwycięzca (zespoły)
1	W1	28 marca	Circuit de Albacete	Sebastián Martino	Antonio García	Ángel Burgueño	Nokia - EC Motorsport
1	W2	28 marca	Circuit de Albacete	Ángel Burgueño	Steffen Widmann	Fernando Alonso	Adrián Campos Motorsport
2	W1	11 kwietnia	Circuito Permanente de Jerez	Manuel Gião	Ángel Burgueño	Manuel Gião	Vitamina R - Scuderia Famà
2	W2	11 kwietnia	Circuito Permanente de Jerez	Ángel Burgueño	Rui Águas	Ángel Burgueño	Nokia - EC Motorsport
3	W1	16 maja	Circuito del Jarama	Fernando Alonso	Fernando Alonso	Laurent Delahaye	G Tec
3	W2	16 maja	Circuito del Jarama	Fernando Alonso	Laurent Delahaye	Fernando Alonso	Adrián Campos Motorsport
4	W1	13 czerwca	Autodromo Nazionale di Monza	Fernando Alonso	Manuel Gião	Ángel Burgueño	Nokia - EC Motorsport
4	W2	13 czerwca	Autodromo Nazionale di Monza	Manuel Gião	Davide Campana	Andrea Belicchi	Auto in Motorsport
5	W1	11 lipca	Circuito del Jarama	Fernando Alonso	Laurent Delahaye	Rafael Sarandeses	Ericsson G Tec
5	W2	11 lipca	Circuito del Jarama	Antonio García	Rafael Sarandeses	Antonio García	Adrián Campos Motorsport
6	W1	5 września	Donington Park	Fernando Alonso	Fernando Alonso	Fernando Alonso	Adrián Campos Motorsport
6	W2	5 września	Donington Park	Fernando Alonso	Fernando Alonso	Fernando Alonso	Adrián Campos Motorsport
7	W1	3 października	Circuit de Catalunya	Manuel Gião	Manuel Gião	Manuel Gião	Vitamina R - Scuderia Famà
7	W2	3 października	Circuit de Catalunya	Manuel Gião	Manuel Gião	Fernando Alonso	Adrián Campos Motorsport
8	W1	7 listopada	Circuit Ricardo Tormo	Tomas Scheckter	Fernando Alonso	Tomas Scheckter	Vergani Racing
8	W2	7 listopada	Circuit Ricardo Tormo	Tomas Scheckter	Fernando Alonso	Fernando Alonso	Adrián Campos Motorsport

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Źródło: opentelefonica.com^[3]
Punktacja:

Wyścig: 20-15-12-10-8-6-4-3-2-1 (dziesięć pierwszych pozycji)
Najszybsze okrążenie: 2 punkty (w każdym wyścigu)
Do klasyfikacji zaliczano wyniki z 12 najlepszych wyścigów

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Pozycja	Kierowca	ALB	ALB	JER	JER	JAR	JAR	ITA	ITA	JAR	JAR	UK	UK	CAT	CAT	VAL	VAL	Różnica	Punkty
1	Fernando Alonso	NU	1	NU	NW	NU	1	NU	NU	2	NU	1	1	7	1	2	1		164
2	Manuel Gião	3	2	1	3	5	EX	3	12	NU	8	2	6	1	2	3	4	(166 - 9)	157
3	Laurent Delahaye	6	NU	10	5	1	4	2	NU	3	4	14	5	2	5	4	8	(130 - 1)	129
4	Ángel Burgueño	1	NU	3	1	NU	9	1	NU	5	13	9	NU	NU	3	5	3		118
5	Rui Águas	NU	16	2	2	2	5	4	NU	4	3	11	3	NU	6	7	6		115
6	Antonio García	2	15	5	8	4	3	5	NU	NU	1	6	2	NU	NW	9	5		109
7	Giuseppe Burlotti	4	7	13	NU	8	2	6	3	9	6	5	4	4	12	6	7	(96 - 2)	94
8	Rafael Sarandeses	13	5	11	NU	6	13	12	8	1	2	7	10	3	16	8	NU		74
9	Miguel Ángel de Castro	5	3	7	NU	3	NU	16	NW	7	7	12	NU	5	4	13	10		63
10	Andrea Belicchi	7	4	8	6	NU	NW	8	1	13	NU								46
11	Nicola Cadei	10	10	15	11	NU	11	NU	4	6	5	3	NU	13	NU	12	NU		38
12	Tomas Scheckter															1	2		35
13	Steffen Widmann	NU	18	4	4	7	NU												26
14	Davide Campana	9	NU	NU	NU	9	7	NU	2										25
15	Joël Camathias	NU	6	12	NU	NU	NW	17	13	8	9	NU	12	6	7	10	11		22
16	Frédéric Gosparini			6	7	NU	6	NU	NW			17	NU						16
17	David Bosch	NU	13	17	12	11	8	7	5										15
18	Jamie Spence											4	NU	10	9				13
19	Roberto Toninelli	15	8	16	NU	13	NW	10	6	12	14	NU	11	12	8	11	NU		13
20	Michele Gasparini									14	10	13	7	8	10	15	9		11
21	Giorgio Pantano							NU	10	15	12	8	8						7
22	Sebastián Martino	11	NU	NU	NW	10	10	13	7										6
23	Sergio García	8	NU	9	10														6
24	Chris Clark									10	11	10	9	9	13	16	NU		6
25	Riccardo Ronchi	NU	14	18	13	17	12	9	9	16	15	16	13	11	14	18	12		4
26	David Sterckx	12	9	NU	9	12	14												4
27	Fernando Navarrete							11	NU	11	NU			16	11	14	NU		0
28	Balba González-Camino	16	NU	NU	14	14	NU	14	11	17	16	18	NU	NU	17	NU	14		0
29	Ramón Caus	14	11	19	15														0
30	Federico Sanz	NU	12	14	NU														0
31	Tamás Illés	NU	17			15	NU	18	NU	18	17			14	15	17	13		0
32	LLuís Llobet	NU	NU	20	NU	16	NU	15	NU					15	NU	NU	15		0
33	Greg Caton											15	NU						0
34	Abimael Tomeno													17	NU	NU	NU		0
35	Víctor Fernández	17	19																0
-	Frederic Haglund															NU	NW		-
Pozycja	Kierowca	ALB	ALB	JER	JER	JAR	JAR	ITA	ITA	JAR	JAR	UK	UK	CAT	CAT	VAL	VAL	Różnica	Punkty

Uwagi:

pogrubienie – pole position
kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów[edytuj | edytuj kod]

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Pozycja	Zespół	ALB	ALB	JER	JER	JAR	JAR	ITA	ITA	JAR	JAR	UK	UK	CAT	CAT	VAL	VAL	Punkty
1	Adrián Campos Motorsport	2	1	5	8	4	1	5	NU	2	1	1	1	7	1	2	1	230
2	Vitamina R - Famà	3	2	1	3	5	EX	3	12	8	8	2	6	1	2	3	4	169
3	Venturini Racing	9	16	2	2	2	5	4	2	4	3	11	3	8	6	7	6	137
4	Auto in Motorsport	4	4	8	6	8	2	6	1	6	5	3	4	4	12	6	7	129
5	Ericsson G Tec	13	5	11	NU	6	13	2	8	1	2	7	5	2	5	4	8	119
6	Nokia - EC Motorsport	1	NU	3	1	NU	9	1	NU	5	13	9	NU	NU	3	5	3	118
7	Movistar Racing Fórmula	5	3	7	14	3	NU	14	11	7	7	12	NU	5	4	13	10	63
8	G Tec	6	9	4	4	1	4											62
9	Vergani Racing															1	2	35
10	Glückmann Racing	8	NU	6	7	NU	6	NU	NW			4	NU	10	9	NU	NU	32
11	Saturn Motorsport	17	13	17	12	11	8	7	5					15	NU	NU	15	15
12	Sol - EC Motorsport	15	8	16	13	13	12	9	6	12	14	16	11	11	8	11	12	14
13	Promodrive Racing	11	NU	NU	NW	10	10	13	7	10	11	10	9	9	13	16	NU	12
14	Tecno Dinamica Attiva							NU	10	15	12	8	8					7
15	McDonald’s G Tec							11	NU	11	NU			16	11	14	NU	0
16	M Tac	14	11	19	15													0
17	Bigi Motorsport	NU	12	14	NU													0
18	Formax Racing Team	NU	17			15	NU	18	NU	18	17			14	15	17	13	0
19	Ocean G Tec											15	NU					0
-	Azteca Motorsport															NU	NW	-
Pozycja	Zespół	ALB	ALB	JER	JER	JAR	JAR	ITA	ITA	JAR	JAR	UK	UK	CAT	CAT	VAL	VAL	Punkty

Trofeum Narodów[edytuj | edytuj kod]

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Pozycja	Państwo	ALB	ALB	JER	JER	JAR	JAR	ITA	ITA	JAR	JAR	UK	UK	CAT	CAT	VAL	VAL	Punkty
1	Hiszpania	1	1	3	1	3	1	1	5	1	1	1	1	3	1	2	1	297
2	Portugalia	3	2	1	2	2	5	3	12	4	3	2	3	1	2	3	4	207
3	Włochy	4	4	8	6	8	2	6	1	6	5	3	4	4	8	6	7	134
4	Francja	6	NU	6	5	1	4	2	NU	3	4	14	5	2	5	4	8	133
5	Południowa Afryka															1	2	35
6	Niemcy	NU	18	4	4	7	NU											26
7	Szwajcaria	NU	6	12	NU	NU	NW	17	13	8	9	NU	12	6	7	10	11	22
9	Wielka Brytania									10	11	4	9	9	9	16	NU	17
9	Argentyna	11	12	14	NU	10	10	13	7									6
10	Belgia	12	9	NU	9	12	14											4
11	Węgry	NU	17			15	NU	18	NU	18	17			14	15	17	13	0
-	Szwecja															NU	NW	-
Pozycja	Państwo	ALB	ALB	JER	JER	JAR	JAR	ITA	ITA	JAR	JAR	UK	UK	CAT	CAT	VAL	VAL	Punkty

Trofeum do lat 20[edytuj | edytuj kod]

P.	Kierowca	Pkt
1	Fernando Alonso	164
2	Antonio García	109
3	Rafael Sarandeses	76
4	Tomas Scheckter	35
5	Joël Camathias	22
6	Roberto Toninelli	13
7	Giorgio Pantano	7
8	Sergio García	6
9	Riccardo Ronchi	4
10	Fernando Navarrete	0
11	Federico Sanz	0
P.	Kierowca	Pkt

Trofeum Riccardo Moscatelliego[edytuj | edytuj kod]

P.	Kierowca	Pkt
1	Giuseppe Burlotti	94
2	Andrea Belicchi	46
3	Nicola Cadei	38
4	Davide Campana	25
5	Roberto Toninelli	13
6	Michele Gasparini	11
7	Giorgio Pantano	7
P.	Kierowca	Pkt

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Formula Euro Open Nissan - Competitors 1999. opentelefonica.com. [dostęp 2013-12-06]. (ang.).
↑ Formula Euro Open Nissan - Events 1999. opentelefonica.com. [dostęp 2013-12-06]. (ang.).
↑ Formula Euro Open Nissan - Clasificación General Pilotos. opentelefonica.com. [dostęp 2013-12-06]. (ang.).

[1] Formula Euro Open Nissan - Competitors 1999. opentelefonica.com. [dostęp 2013-12-06]. (ang.).

[2] Formula Euro Open Nissan - Events 1999. opentelefonica.com. [dostęp 2013-12-06]. (ang.).

[3] Formula Euro Open Nissan - Clasificación General Pilotos. opentelefonica.com. [dostęp 2013-12-06]. (ang.).

[1]

[2]

[3]