Eustachy Talarski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eustachy Talarski
kapitan intendent kapitan intendent
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1891
Wojsławice

Data śmierci

1965

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

Okręgowy Zakład Gospodarczy 9,
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr IX,
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VI,
2 Korpus Polski

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Eustachy Talarski (ur. 29 marca 1891 w Wojsławicach, zm. 1965) – kapitan intendent z wyższymi studiami wojskowymi Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 29 marca 1891 w Wojsławicach[1]. Uczęszczał do C. K. Gimnazjum w Sokalu, gdzie w 1914 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości[1]. Po maturze miał podjąć studia filozoficzne[1].

Brał udział w I wojnie światowej w szeregach C. i K. armii. Jako były oficer armii austro-węgierskiej dekretem Naczelnego Wodza Wojsk Polskich z 19 lutego 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 maja 1918[2]. Został awansowany do stopnia porucznika rezerwy w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923, 1924 jako oficer rezerwowy Okręgowego Zakładu Gospodarczego 9 w garnizonie Brześć służył w Szefostwie Intendentury Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu[5][6]. Później zweryfikowany w stopniu porucznika zawodowego w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1919[7]. W 1925 został powołany do Wyższej Szkoły Intendentury w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego 1925–1927. Z dniem 1 października 1927, po ukończeniu kursu, został przydzielony do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie celem odbycia praktyki intendenckiej[8]. Uzyskał tytuł oficera dyplomowanego. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 w korpusie oficerów intendentów[9]. W 1932 był oficerem Szefostwa Intendentury DOK VI we Lwowie[10].

W 1937 był wiceprezesem finansowo-gospodarczym klubu sportowego LKS Pogoń Lwów[11].

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę został aresztowany przez Sowietów. Został deportowany w głąb ZSRR. Odzyskał wolność na mocy układu Sikorski-Majski z 30 lipca 1941, po czym wstąpili do formowanej Armii Polskiej w ZSRR gen. Władysława Andersa. W 1944 był szefem służby intendenckiej w Dowództwie Jednostek Terytorialnych Palestyna, Syria, Irak.

Zmarł w 1965 i został pochowany na cmentarzu Saint Boniface Cemetery w Chicago[12].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Album oficerów Szefostwa Intendentury O. K. No IX i podległych Zakładów Gospodarczych: na tle wspomnień por. Talarskiego Eustachego od dnia powstania Szefostwa Int. O. K. No IX: z biografją ppułk. int. Józefa Marjańskiego Szefa Int. O. K. No IX i maj. int. Bukowczana Józefa (1923)[14]
  • Uposażenie żołnierzy Armii Polskiej na Wschodzie. Zbiór zarządzeń i rozkazów o należnościach pieniężnych żołnierzy Armii Polskiej na Wschodzie (po 1945)[15]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Sokalu za rok szkolny 1913/14. Sokal: 1914, s. 120, 121, 129.
  2. ↑ 838. Dekret. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”, s. 646, Nr 26 z 8 marca 1919. 
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1332.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1214.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1303.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 62, 1185.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 801.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 778.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 318.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 469.
  11. ↑ Lwowski klub sportowy „Pogoń” w roku 1937. Lwów: 1937, s. 2.
  12. ↑ Eustachy Talarski. billiongraves.com. [dostęp 2015-11-20]. (ang.).
  13. ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  14. ↑ Album oficerów Szefostwa Intendentury O. K. No IX i podległych Zakładów Gospodarczych : na tle wspomnień por. Talarskiego Eustachego od dnia powstania Szefostwa Int. O. K. No IX : z biografją ppułk. int. Józefa Marjańskiego Szefa Int. O. K. No IX i maj. int. Bukowczana Józefa. worldcat.org. [dostęp 2015-11-20].
  15. ↑ Uposażenie żołnierzy Armii Polskiej na Wschodzie. Zbiór zarządzeń i rozkazów o należnościach pieniężnych żołnierzy Armii Polskiej na Wschodzie. worldcat.org. [dostęp 2015-11-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eustachy_Talarski&oldid=72447728”