Ewa Małunowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Małunowicz
Państwo działania

 Polska

Data śmierci

3 marca 2016[1]

doktor habilitowany nauk medycznych
Specjalność: chemia kliniczna, endokrynologia dziecięca[2]
Doktorat

23 czerwca 1973[2]

Habilitacja

28 czerwca 1999[2]

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Ewa Maria Małunowicz (zm. 3 marca 2016) – polska naukowiec, doktor habilitowana nauk medycznych w zakresie biologii medycznej[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

23 czerwca 1973 obroniła pracę doktorską Katalityczne i stechiometryczne reakcje niektórych kompleksowych wodorków kobaltu z ketonami, 28 czerwca 1999 habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Zastosowanie analizy profilowej steroidów w moczu w rozpoznawaniu zaburzeń steroidogenezy u dzieci[2].

Została zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Instytucie "Pomnika - Centrum Zdrowia Dziecka"[2].

Zmarła 3 marca 2016[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Pożegnanie Profesor Ewy Małunowicz. czd.pl. [dostęp 2022-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-04)]. (pol.).
  2. a b c d e f Dr hab. Ewa Maria Małunowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-07-04].
  3. M.P. z 2007 r. nr 87, poz. 950